Funkcja uracylu w RNA: szczegółowe wyjaśnienia

Mówi się, że RNA jest cząsteczką podobną do DNA. Tylko z tą różnicą, że RNA jest jednoniciowy.

Funkcja uracylu w RNA jest po prostu umieszczona w jednym obszarze, który ma sparować z adeniną poprzez wiązanie wodorowe. Podczas gdy czas parowania zasad wraz z adeniną, uracyl wydaje się działać zarówno jako donor wiązania wodorowego, jak i jego akceptor. Uracyl wiąże się z cukrem w RNA.

Wydaje się, że nici RNA mają szkielet i są tworzone przez cukier zwany rybozą i umieszczony naprzemiennie, a także przyłączone do niego grupy fosforanowe. Istnieją cztery bazy powiązane z każdym z cukier podobno to adenina, guanina, cytozyna i uracyl.

W komórce widocznych jest kilka rodzajów RNA. Są to transferowe RNA, informacyjne RNA i rybosomalny RNA. W ostatnich czasach zaobserwowano, że niewiele malutkiego RNA jest zużywane w celu uzyskania ekspresja genów regulowane. RNA jest takie samo jak DNA z tylko jedną nicią.

Jak wspomniano wcześniej, RNA jest zupełnie takie samo jak cząsteczka DNA, mając tylko zróżnicowanie w jego strukturze. Istnieje kilka funkcji RNA, które wykonują komórki. O jednym z nich można powiedzieć, że komunikator RNA lub mRNA. Są też inni, którzy służą celom. Cząsteczki aminokwasów zbierają się w łańcuch porcji.

Jest to kwas nukleinowy, który informuje cząsteczkę o pomocy w konwersji danych z genomu na białka metodą translacji. Inny rodzaj RNA to przenieść RNA to jest tRNA i mówi się, że są to te niebiałkowe, które kodują cząsteczki RNA i pomaga w fizycznym usuwaniu aminokwasów z miejsca translacji.

RNA jako cząsteczka

RNA to cytat z cząsteczki, która jest elastyczna i instruuje przemysł wytwarzający białka w komórce o zadaniu, które należy wykonać.

Pomaga w burzeniu danych genetycznych, aby komórka zrozumiała motyw DNA, a te działają jako część pomocy w rozpoczęciu życia. RNA pomaga w odgrywaniu roli rodzica w przekształcaniu danych genetycznych w białko w naszym ciele.

Nazywa się to dobrą cząsteczką, ponieważ pomaga przenosić kody genetyczne wielu organizmów, a także odegrała swoją rolę w rozpoczęciu życia. Wraz z RNA DNA tworzy kwas nukleinowy i jedną z czterech lub trzech klas głównej części makrocząsteczek. Są niezbędne do życia.

Inne części składające się na makrocząsteczkę to lipidy i białka wraz z częścią węglowodany. Makrocząsteczki stanowią dużą część cząsteczek i często się powtarzają sami jako podjednostka. Zarówno RNA, jak i DNA tworzą podjednostki i nazywane są nukleotydami. Przyjmowane doustnie RNA i DNA są całkiem bezpieczne, gdy są spożywane w ilościach znajdujących się w pożywieniu.

Dwa kwasy nukleinowe łączą się, aby tworzyć białka, proces tworzenia białek zużywających dane genetyczne w kwasach nukleinowych ma zasadnicze znaczenie dla życia, jak mówią ludzie. Nazywa się to centralny dogmat świata biologii. Dogmat oznacza przepływ danych genetycznych w każdym organizmie. Ponadto RNA jest bezpieczne dla większości ludzi, gdy jest przyjmowane razem z kwasami omega-3 Kwasy tłuszczowe i L-arginina.

RNA prostym słowem można powiedzieć o cząsteczce, która łączy DNA i białka. Zdolność tej cząsteczki to: przechowaj i zdobądź skopiować dane w zależności od cząsteczki, która ją powtarza nukleotyd. Nukleotyd jest stworzony do organizowania w konkretna sekwencja i może również czytać litery w dowolnym kodzie. Jest używany do podstawowych ról biologicznych w kodowaniu, dekodowaniu, regulacji i ekspresji genów.

Struktura uracyla

Uracyl łączy się z adeniną poprzez wiązanie wodorowe w RNA W DNA zostaje zastąpiona przez tyminę.

W czasie syntezy, w nici RNA, baza tuszy uracylowych z adenina, a następnie cytozyna paruje się z guaniną. Formą cząsteczkową uracylu jest C4H4N2O2, który jest organicznym związkiem pirymidynowym.

Uracil może zastąpić tyminę jako nukleotyd komplementarny dla zasady adeniny. Oznacza to, że w czasie procesu elongacji obecność zasadowej adeniny w matrycy nici DNA może skłonić polimerazę RNA do połączenia jej z odpowiednim miejscem rosnącej nici RNA. Jest związany z cechą dziedziczną. Znajdujący się w RNA, łączy się w pary z adeniną i zastępuje tyminę podczas Transkrypcja DNA

W cząsteczce DNA adenina zawsze łączy się z parami tyminy i guaniny, przy czym cytozyna. W RNA uracyl zostaje zastąpiony przez tymina, a więc w RNA Mówi się, że uracyl zawsze łączy się z adenina. Mówi się, że zarówno uracyl, jak i tymina mają wiązania wodorowe jest ich dwa, a pomiędzy nimi przez jakiś czas reszta ma trzy. Tak więc uracyl jest nukleotydem, który znajduje się prawie wyłącznie w RNA.

Ponieważ istnieje wiele podobnych zachowań w strukturze puryn i pirymidyny, zwykle określa się je jako posiadające podwójny pierścień z jednym członkiem mówi się, że adenina i guanina są purynami. Sześcioczłonowy pojedynczy pierścień tyminy, uracylu i cytozyny ma być pirymidyna. W kontekście kontekstu mówi się również, że uracyl jest polarny. Uracyl jest nukleotydem, podobnie jak adenina, guanina, tymina i cytozyna, które są budulcem DNA, z wyjątkiem tego, że uracyl zastępuje tyminę w RNA.

Uracil zastępuje tyminę jako alternatywę nukleotyd do zasady adeniny. Oznacza to, że obecność lub znalezienie zasady adeniny w matrycy nici DNA podczas proces wydłużania lub metody i może faktycznie pouczać Polimerazy RNA do wiązania się z odpowiednim miejscem rosnącej nici RNA. Ma to związek z cechami genetycznymi. Uracyl jest powszechną i naturalnie występującą nukleozasadą pirymidynową, w której pierścień pirymidynowy jest podstawiony dwiema grupami okso w pozycjach 2 i 4.

Pirymidyny są budulcem DNA i RNA i biorą udział w tworzeniu aktywnych związków pośrednich w węglowodan i metabolizm fosfolipidów. Synteza pirymidyny różni się od puryn w tym singlu pierścień pirymidynowy jest najpierw składany z wytworzeniem kwasu orotowego, a następnie łączony z fosforanem rybozy, tworząc centralny nukleotyd pirymidynowo-monofosforan urydyny. Zasady pirymidynowe, uracyl i tymina, są katabolizowane etapami.

Uracyl kontra tymina

Cząsteczka DNA zawiera w sobie zasady adeniny, cytozyny, guaniny i tyminy, natomiast RNA zawiera uracyl.

Cząsteczka RNA zawiera uracyl, podczas gdy DNA zawiera tyminę. Tymina jest zasadą, która ma grupę metylową na 5^th pozycja węgla, podczas gdy uracyl ma w sobie cząsteczkę wodoru na 5^th miejsce. Mówi się, że tymina jest syntetyzowana przez uracyl.

Mówi się, że uracyl jako baza jest tańszy w produkcji i ma mniej energii i może być odpowiedzialny za funkcję Uracylu w RNA. Zatem posiadanie tyminy jako normalnej zasady może spowodować wykrycie ogólnej zasady i naprawienie początkowych nagłych zmian, które mają miejsce. Uracyl jest nukleotydem, podobnie jak adenina, guanina, tymina i cytozyna, które są budulcem DNA, z wyjątkiem tego, że uracyl zastępuje tyminę w RNA

Uracyl jest nukleotydem, podobnie jak adenina, guanina, tymina i cytozyna, które są budulcem DNA, z wyjątkiem uracyl zastępuje tyminę w RNA. Tak więc uracyl jest nukleotydem, który znajduje się prawie wyłącznie w RNA. DNA nie używa uracylu, ponieważ głównie ze względu na deaminacja cytozyny do uracylu poprzez hydrolizę, która uwalnia amoniak. Kiedy tymina jest używana w komórce można ją łatwo rozpoznać.

Okazuje się, że uracyl tam nie należy i może go naprawić, ponownie zastępując go cytozyną. DNA używa tyminy zamiast uracylu, ponieważ tymina ma większa odporność do mutacji fotochemicznych, dzięki czemu przekaz genetyczny jest bardziej stabilny. Poza jądrem tymina ulega szybkiemu zniszczeniu. Uracil jest odporny na utlenianie i jest stosowany w: RNA, które musi istnieć poza jądrem. W RNA tymina zostaje zastąpiony przez uracyl.

DNA wykorzystuje podstawę tyminy, ponieważ wydaje się, że tymina ma lepszą odporność na mutacje fotochemiczne, a następnie tworzy bardziej specyficzną informację genetyczną i staje się bardziej stabilna. Różnica między obiema bazami może być:

• Tymina jest widoczna w cząsteczce DNA, podczas gdy Uracil jest widoczny w RNA.
• W całym systemie biologicznym mówi się, że tymina jest syntetyzowana z wazy uracylowej.
• Tymina ma swój rybonukleozyd jako tymidyna, a uracyl ma swój własny jako uradyna.
• Tymina ma swój dezoksyrybonukleozyd zwany deoksytymidyną, a uracyl ma dezoksyrybonukleozyd jako dezoksyurydynę.
• Masa molowa uracylu wynosi 112.08 g, podczas gdy tymina ma masę 126.11 g.
• Uracyl służy jako regulator allosteryczny, a także jako koenzym w roślinach, podczas gdy tymina pochodzi z uracylu.

Przeczytaj także:

• Funkcja cytoplazmy
• Funkcja wici
• Funkcja aparatu Golgiego
• Funkcja cytozolu
• Funkcja splicingu Rna
• Gładka funkcja retikulum endoplazmatycznego
• Funkcja cytoplazmy w komórce zwierzęcej
• Funkcja antykodonu
• Funkcja cytoplazmy u bakterii
• Funkcja adeniny w rna