5+ rodzajów chromosomów: szczegółowe wyjaśnienia

Chromosomy to struktury widoczne w centrum komórki będące jądrem i niosące długie części DNA.

Chromosomy na podstawie ich długości można podzielić na cztery, biorąc pod uwagę położenie centromeru. Rodzaje chromosomów na nim opartych i inne to:

W każdym znalezionym organizmie klasyfikację chromosomów można rozpoznać po ich wielkości, liczbie, pozycji, sposobie wiązania i centromerze. W kariotypach człowieka lub chromosomie ciała, w tym czopki niepłciowe są najczęściej zorganizowane w ok. kolejność rozmiarów od dużego do najmniejszego. DNA to materiał zawierający geny. Jest budulcem ludzkiego ciała.

U ludzi każda z komórek jest normalna i ma 23 pary chromosomów i jest ich łącznie 46. Wśród tych dwudziestu dwa z nich to autosomy i jest to ten, który wygląda podobnie zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn. 23^rd jeden nazywa się chromosom płci. Każdy z chromosomów składa się z ciasno zwiniętego DNA.

Chromosomy to podstawowe klocki które budują życie i niosą wszystkie dane potrzebne do wzrostu komórki, walki i pozostawania w zgodzie z rozmnażaniem. Chromosomy składają się z DNA. Cząsteczka DNA jest podzielona na nitki, które nazywają się chromosomy. Zwijanie odbywa się kilka razy i nazywa się histonami.

Rodzaje chromosomów zawsze są widoczne w parze. Ogólnie rzecz biorąc, każdy z ludzkiego ciała komórka ma parę 23 chromosomów. Jedna połowa pochodzi od ojca, a druga połowa od matki. Dwa z chromosomów dostają się: zdecydować o płci urodzonego dziecka z kobietą mającą 2X chromosomów i mężczyzną mającym jeden chromosom X i jeden Y. Chromosomy również zawierają białka które pomagają DNA istnieć we właściwej formie.

Autosomy

To nie są chromosomy płci. Członek tego typu jest typu diploidalnego i ma 22 w parze.

Pomimo tego, że jest to komórka diploidalna, ma podobną morfologię w przeciwieństwie do parowania allosomów, które mają oddzielne Struktura. Wśród typów chromosomów są to 22 pary w liczbie. DNA nazywa się auDNA.

Wszyscy ludzie mają genom diploidalny, który ma 22 pary autosomów i jeden allosom. Parowanie autosomów odbywa się w liczbie w zależności od rozmiaru, podczas gdy allosom jest wykonywany na literę. Pary allosomów mają dwa z nich to X i Y.

Istnieją zaburzenia związane z autosomami i nazywane są autosomalnym zaburzeniem genetycznym i mogą wystąpić z wielu powodów. Niektóre z nich są najbardziej podstawowe, ponieważ bez rozdzielenia w komórce zarodkowej, podczas gdy Dziedziczenie Medellin może być również jednym z nich. Zaburzenie to może być typu recesywnego.

Wszystkie autosomy w człowieku można zidentyfikować, pobierając chromosomy z komórki i zatrzymując je podczas metafaza po wybarwieniu rodzajem barwnika. Te chromosomy mają być kariogramy ułatwiając porównywanie. Jest również odpowiedzialny za typ zwany zespołem Patau, mający trzy kopie chromosomu 13.

Zaburzenia autosomalne recesywne wymagają dwóch kopii, jeśli allel dla manifestacja choroby. Przy możliwe jest posiadanie jednej kopii, jeśli allel defektu nie ma żadnego fenotyp choroby dwoje normalnych rodziców może mieć dziecko z chorobą, jeśli oboje nosi się w ten sam sposób.

chromosom płci

W sumie jest 46 chromosomów, które są parowane po 23. Z tego 23. para to chromosom płci.

Istnieją dwa rodzaje chromosomów zwane głównie autosomami i chromosomami płci. Ten, który sprawdza płeć nienarodzonego dziecka, czy to mężczyzna czy kobieta, nazywa się chromosomem płci. Samice mają dwa X, a samce po jednym X i Y.

Widać, że matka daje dziecku chromosom X, podczas gdy ojciec przyczynia się do więdnięcia, dając mu Y lub X. chromosomy, które są podane przez ojca, określają płeć urodzonego dziecka. Reszta chromosomów to chromosomy autosomalne. Pomaga w determinacji płci.

Wszystkie ssaki i ludzie mają dwa z chromosomów płci, czyli X i Y. Samce mają oba, a samice tylko X. komórki jajowe mają cały chromosom X, podczas gdy plemniki mieć zarówno X, jak i Y. Ten układ wyraźnie mówi, że płeć dziecka po zapłodnieniu jest określana przez mężczyznę.

U innych ssaków, jeśli jest taki sam jak u ludzi, ale może różnić się imionami. Tam jest dobra rozbieżność w wielkości tych dwóch typów chromosomów z X jest większe niż Y. Mają też w sobie różne typy genów, które są przenoszone dalej. Płeć dziecka zależy od rzeczywistego rodzaju kombinacji.

Chromosomy płci są w rzeczywistości ciekawy. Nie jest to powód, dla którego mają one jakąś rolę lub są ważne, ale dlatego, że różnią się od reszty obecnych chromosomów, które uzupełniają ludzki genom system. Wszystkie zaburzenia podobne do płci są często przenoszone przez chromosom X.

Akrocentryczny chromosom

U ludzi chromosom o numerach 13, 14, 15, 21 i 22 jest uważany za akrocentryczny i jest powiązany z transakcją Robertsonowską.

Te typy chromosomów są takie same w cytogenetokologii krótszego ramienia, które jest bardzo ubogie pod względem typu genu. Istotnym wkładem komórki jest to, że krótsze ramię jest akrocentryczne i przenosi zorganizowany obszar z jąderkiem w p12.

W ludzkim systemie genomowym występuje w sumie sześć akrocentrycznych chromosomów. Jest to typ, w którym chromosom znajduje się w bliskiej odległości, gdzie jeden jest umieszczony na końcu terminala i dlatego nazywany jest chromosomem akrocentrycznym. Tutaj jedno ramię jest długie, a drugie krótkie. W momencie podziału komórki w fazie anafazy przybierają kształt J.

Translokacja Robertsona zachodzi między dwoma akrocentrycznymi chromosomami, których centromer znajduje się w bliski koniec chromosomu i powoduje mniejsza długość obszaru genu sposób należy do centromeru. Numer 13, 14, 15, 21, 22 i chromosom Y są klasyfikowane pod tym. Występuje w wyniku komplementu genu 45 chromosomu.

Chromosomy to podstawowe bloki tworzące życie, w tym wszystkie informacje wymagane do wzrostu komórki, walki i ponownego wytwarzania. DNA jest tym, co składa się na chromosomy. Cząsteczka DNA jest nawleczona w nitkowate wzory zwanych chromosomami. Histony to zwijanie, które odbywa się wiele razy.

Klasyfikacja chromosomów może być rozpoznana w każdym typie organizmu po ich wielkości, liczbie, pozycji, wzór wiązaniai centromer. Szyszki niepłciowe są zwykle zamawiane w kariotyp człowieka lub chromosomu ciała, w przybliżonej kolejności wielkości od dużego do najmniejszego.

Submetacentryczny chromosom

Jest to część, która ma centromer widoczny pośrodku z nierówną długością ramion.

Każdy rodzaj chromosomu, którego długość ramienia nie jest tak równa trochę i może tworzyć kształt litery L, nazywa się Sub metacentrycznym chromosomem. Ma gęsty centromer w określonym obszarze chromosomu.

Zawiera on sekwencję DNA, która powtarza się, a zatem jest wysoce wydajnie upakowana w heterochromatynie. Centromer służy jako miejsce obszaru kinetochoru, a zatem jest niezbędny do dostosowania go do chromosomy w czasie komórki podział. Jest to miejsce spotkań kinetochorów. Jest to niezbędne dla jego wyrównania w metafazie.

Obecność tych wyników chromosomowych w cesze widocznej w ramionach chromosomowych. Ramię jest dość skuteczne i jest małe, zwane p, podczas gdy to, które jest długie nazywa się q. Na podstawie miejsca centromeru można sklasyfikować chromosom na typy. Posiada centralnie położony centromer.

Z centromerem w środkowy ma dwa różne poziomy ramion p i q. Liczba chromosomów oznaczonych jako 2, 4, 5, 6, 7,8,9,10,11,12,17,18 oraz chromosomy X są uważane za submetacentryczne. Mówi się, że chromosom 2 jest największym.

W ludzkim systemie genomowym występuje łącznie sześć akrocentrycznych chromosomów. Chromosom akrocentryczny to typ, w którym chromosom znajduje się w bliski obszar gdzie jeden jest umieszczony na końcu terminala. Jedno ramię jest długie, a drugie krótkie. Istnieje około 242 mld pary chromosomów 2.

Chromosom telocentryczny

Centromer chromosomu telocentrycznego jest umieszczony na jednym końcu chromosomu, dla którego nie widać ramion p.

TCentromer jest tak blisko końca chromosomu, że ramiona p nie są widoczne lub są ledwo widoczne. Chromosomy subtelocentryczne mają centromery, które są bliżej końca niż środka. Centromer jest tak blisko końca chromosomu, że ramiona p są zasłonięte lub ledwo widoczne.

Nieparzysty chromosomy czasami błędnie dzielą się podczas mejozy, pękając na lub w pobliżu centromeru, aby wytworzyć albo telocentryczne chromosomy, albo izochromosomy. Większość, ale nie wszystkie, monotelosomiczne rośliny o potencjalnie liczbie 42 i ditelosomiczne rośliny pszenicy są normalne i wystarczająco płodne, aby mogły być trzymane jako oddzielne zasoby genetyczne. Ponieważ chromosomy telocentryczne można zidentyfikować cytologicznie, mają one szczególne zastosowanie w: lokalizacja genu na chromosomie ramiona.

Również do tego w sprawdzaniu tożsamości chromosomów monosomicznych przez testcrossing oraz do rekombinacji i mapowania w obrębie chromosomów. Mapowanie telocentryczne wykorzystuje telosomy jako marker centromerowy. Centromer służy jako miejsce dla montaż kinetochorowy dlatego jest to niezbędne podczas wyrównywania chromosomów na płytce metafazowej i późniejszej segregacji chromosomów podczas podziału komórkowego.

Obecność centromeru powoduje scharakteryzowanie ramiona chromosomowe. Ramię, które jest stosunkowo krótsze, nazywa się p, natomiast ramię, które jest dłużej nazywa się q. W oparciu o pozycję centromeru, chromosom można określić jako metacentryczne, submetacentryczne, akrocentryczne, telocentryczne, subtelocentryczne i holocentryczne. U ludzi nie zaobserwowano chromosomów zarówno telocentrycznych, jak i subtelocentrycznych.

Chromosom metacentryczny

Chromosom metacentryczny to chromosom z centralnie zlokalizowanym centromerem. W rezultacie długości ramion chromosomów, które są ramionami p i q, są prawie równe.

U ludzi chromosomy metacentryczne obejmują chromosom 1, chromosom 3, chromosom 16, chromosom 19 i chromosom 20. Każdy chromosom ma pojedynczy centromer. Jego lokalizacja na chromosomie może się zmienić. Każdy z normalnych chromosomów ma jeden centromer.

Centromer chromosomu metacentrycznego znajduje się w połowie drogi między końcami chromosomu, oddzielając dwa ramiona chromosomu. Chromosomy submetacentryczne mają centromery, które są wyraźnie poza centrum. Centromery na chromosomach akrocentrycznych i telocentrycznych znajdują się odpowiednio bardzo blisko i na końcu chromosomu.

Centromer znajduje się na końcu chromosomu, w sąsiedztwie telomeru, w przypadku telocentryków. Podczas metafazy w wielu organizmach, kiedy chromosomy są na najwyższym poziomie skondensowany, centromer może być postrzegany jako zwężenie, w którym chromatydy replikowanego chromosomu są utrzymywane razem. Chromosomy metacentryczne wydają się być Kształcie V. Chromosom metacentryczny może również mieć kształt litery X.

Chromosomy metacentryczne to chromosomy w kształcie litery X z centromerem pośrodku, dzięki czemu oba ramiona są równe. Pojawiają się te chromosomy Kształcie V podczas anafazy, ponieważ chromosomy dzielą się, a chromatydy potomne przesuwają się do przeciwległe bieguny ukończenia komórka. W rezultacie prawidłowa odpowiedź to „w kształcie litery V”. Chromosomy metacentryczne mają centromer położony w połowie między końcami chromosomu, oddzielając dwa ramiona chromosomu 

Przeczytaj także:

• Anatomia dłoni
• Tłuszcze jednonienasycone
• Charakterystyka skoczogona
• Czy lipaza jest enzymem
• Czy fermentacja zachodzi w mitochondriach?
• Przykłady fitoplanktonu
• Struktura chromosomu prokariotycznego
• Czy błona komórkowa jest organellą
• Czy rna zawiera tyminę
• Struktura chromosomów zwierzęcych