Struktura cytozyny: dlaczego, jak, wyjaśnienia i szczegółowe fakty?

Cytozyna jest jedną z pochodnych pirymidyny, a także jedną z czterech zasad kwasu nukleinowego w DNA i RNA.

Struktura cytozyny to zasada pirymidynowa z amonipirymidyną i pirymidonem połączonymi w jedną cząsteczkę. Cząsteczka cytozyny ma kształt planarny, aw DNA podwójna helisa tworzy potrójne wiązanie z guaniną.

Wydaje się, że cytozyna jest umieszczona na jednej z nici, tworząc wiązania chemiczne wraz z podstawową guaniną na alternatywnych niciach, które są przeciwne. Zasady w DNA zakodowały różne sekwencje danych genetycznych komórki. Działa poprzez tworzenie potrójnych wiązań wodorowych.

Znajduje się w kwasach nukleinowych i funkcjonujący w oparciu o swoją strukturę co jest jego pochodną dla pirymidyna i pomaga w uzyskaniu kontroli materiałów dziedzicznych dla wszystkich żywych istot. W niektórych również pomaga odgrywać rolę koenzym, który będzie działał w połączenie z resztą enzymów w reakcji w ciele.

Cytozyna znajduje się nie tylko w dwóch podstawach kwasów nukleinowych, mianowicie DNA lub RNA, ale może być również postrzegana jako część nukleotydu. CTP kwon jako trifosforan cytozyny działa jako ko-czynnik dla enzymów i jest używany do przekonwertować fosforan do trifosforanu adenozyny i ponownie ADP do ATP, który jest trifosforanem adeniny z parowaniem do guaniny.

Inne zasady z wyjątkiem cytozyny nukleotydów

adenina

Ma wzór chemiczny C5H5N5 i nazwę IPUPAC 9H-puryno-6-aminy.

Adenina jest jedną z dwóch pochodnych puryny i jest jedną z pierwszych wymienianych, jeśli chodzi o bazę. W zależności od rodzaju drzewostanów rozstaje się z tyminą lub uracylem.

Adenina ma masę cząsteczkową 135.13 gi wydaje się być krystaliczna i ma kolor od jasnożółtego do białego. Jego rozpuszczalność wynosi zero w etanolu, przy czym jest dobrze rozpuszczalny w gorącej wodzie, a także w wodnym amoniaku. Ma gęstość 1.6g/cm.

Po połączeniu z DNA powstaje wiązanie kowalencyjne między cukrem dezoksyrybozowym a azotem w lewym dolnym rogu. Pozostała struktura nazywa się an pozostałość adeniny, jako część większej cząsteczki. Adenozyna to adenina reagująca z rybozą, stosowana w RNA i ATP; deoksyadenozyna jest adeniną połączoną z dezoksyrybozą, używaną do tworzenia DNA.

Guanine

Wzór chemiczny to C5H5N5O i ma nazwę IPUPAC jako 2-amino-1H-puryna-6(9H)-on.

Guanina jest pochodną puryny, podobnie jak adenina i łączy się z cytozyną podczas każdego procesu. Ma masę molową 153 gi wydaje się być rozpuszczalny w wodzie.

Z wyglądu są białe, amorficzne ciało stałe i są wysublimowane. Mogą rozkładać się w temperaturze 360 ​​stopni i tworzą potrójne wiązanie podczas parowania z cytozyną w niciach. Jej nukleozyd nazywa się guanozyną. Składa się z atomy węgla i azotu, oraz występujące w postaci wolnej lub połączonej w tak różnorodnych źródłach naturalnych, jak guano

Tymina

Ta zasada ma wzór chemiczny C5H6N2O2 i jest również nazywana 5-metylouracylem.

Tymina jest zasadą w DNA i wiąże się z adenina podczas dowolnego procesu wewnątrz pasm. Tworzy podwójne parowanie ze swoim komplementem i ma temperaturę topnienia 316 stopni i masę molową 126.11 g.

35% w założeniu, że zasady w części DNA to adenina; możemy przypuszczać, że 35% zasad to tymina. Składa się z azotu, podobnie jak reszta, a odpowiadająca jej cząsteczka jest tymidyną. Mówi się również, że jest połączony chemicznie z dezoksyrybozą cukrową.

Uracyl

Ma wzór chemiczny C4H4N2O2 z nazwą IUPAC jako pirymidyno-2,4 (1H,3H)-dion i jest rozpuszczalny w wodzie.

Jest oznaczony literą U i dotyczy wyłącznie nici kwasu nukleinowego RNA. Wewnątrz RNA ma komplementować adeninę wraz z połączeniem przez dwie cząsteczki wodoru.

Uracil jest demetylowaną wersją tymina i zastępuje miejsce tyminy w RNA. Jest przydatny w przeprowadzaniu syntezy, a także pomaga w wielu funkcjach komórki dzięki wiązaniu przez fosforany i rybozę. Jest rozpuszczalny w wodzie i pomocny również dla roślin.

Struktura cytozyny

Mówi się, że cytozyna składa się z trzech pełnych atomów azotu. Ponadto ma również jeden pierścień węglowy, który buduje go jako pirymidynę.

Cytozyna będąca jedną z pochodnych i zasad nukleozydu ma pierścień, który jest heterocykliczny aromatyczny i połączyła z nim dwa podstawniki. Pęczek amin jest utrzymywany na czwartym miejscu, a keto na 2^nd Zamiast.

Struktura cytozyna wraz z inną pirymidyną będąc tymina ma mniejszy kształt i ma tylko jeden pierścień, podczas gdy puryny są większe i mają dwa pierścienie. Jest pochodną pirymidyny tworzącą kształt pierścienia. Nukleozydem podstawowej cytozyny jest cytydyna. Model Watsona i Cricka mówi, że ma potrójne parowanie z cytozyną.

Każda z zasad w kwasie nukleinowym jest połączona za pomocą wiązania wodorowego wraz z określonym partnerem, aby pomóc w realizacji jej funkcji i jest określana jako bezpłatne parowanie baz. Tak więc dla tej cytozyny również łączy się z zasadą guaniny i tworzy a potrójne wiązanie z nim łączyć się, podczas gdy adenina łączy się z tyminą lub uracylem mającymi dwa wiązania.

Jest to jeden z tych rodzajów zasad, które są stworzone do udziału w cząsteczce kwasu nukleinowego. Którykolwiek z Kwas nukleinowy składa się z cukru węglowego w liczbie pięciu i jest związany z kwasem fosforowym i jest trzymany z jednym zasada azotowa. Jest połączony z kwasem fosforowym, a także z zasadą azotową.

DNA to materiał genetyczny dla całego żywego organizmu, który jest połączony z fosforanem i z którym baza cytozyny jest połączony lub dowolna z trzech podstaw, które na podszewce razem tworzą a bezpłatna baza. Cytydyna jest podjednostką struktury kwasu rybonukleinowego, która zawiera rybozę cukrową i cytozynę.

Ester kwasu trifosforowego i cytydyny to trifosforan cytydyny i jest produktem zużywanym przez komórkę do generować jednostki kwasu cytydylowego w kwasach rybonukleinowych. Mówi się również, że CTP reaguje z azot z alkoholem w nich i wytwarza koenzymy, które będą uczestniczyć w tworzeniu fosfolipidów.

Uzupełniające parowanie bazy

Ogólne podejście do rozmieszczenia zasad w nukleotydach względem stanowisk naprzemiennych jest komplementarne.

Pojęcie komplementarne parowanie baz reaguje z metodą zamka i klucza również zgodnie z jego zasadą. Opisuje sposób, w jaki zasady w podstawkach DNA i RNA dopasowują się do siebie.

Komplementarne parowanie zasad to metoda, w której guanina zawsze wydaje się łączyć z cytozyną, a następnie tymina w DNA łączy się z adeniną. Guanina i cytozyna mają wiązanie wodorowe, które jest potrójne w swojej strukturze, a tymina i adenina mają wiązanie podwójne. w RNA, adenina łączy się z uracylem, ZA para zasad jest jedną z par AT lub CG, a ponadto każda para zasad składa się z puryny i pirymidyny.

Zjawisko to jest również odpowiedzialne za sposób, w jaki DNA ma formę podwójnej helisy. To jest zestaw reguł który służy do łączenia w pary zasad w stojakach, aby pomóc im funkcjonować zgodnie z ich sposobem, a następnie stworzyć cząsteczkę stabilny kwas nukleinowy. Cząsteczki składają się z małych kawałków monomerów zwanych nukleotydami. Nukleotydy w parze zasad to  uzupełniający co oznacza, że ​​ich kształt pozwala im łączyć się ze sobą wiązania wodorowe.

DNA jest materiałem dziedzicznym dla całej żywej istoty organicznej, który ma połączenie z fosforanem i z którym fundacja cytozyny to podłączony do góry lub którykolwiek z trzech łączy to w odniesieniu do zakrycia razem struktur wolnej podstawy. Wiązania wodorowe nie są wiązaniami chemicznymi. Można je łatwo zakłócić. Pozwala to na DNA pasemka do rozdzielenia transkrypcja (kopiowanie DNA do RNA) i replikacja (kopiowanie DNA na DNA)

Bezpłatne dopasowanie zasad to strategia, w której stale pojawia się guanina połączyć z cytozyną a potem tymina w DNA gromadzi się wraz z adeniną. Guanina i cytozyna dzielą się i obowiązek wodoru który jest potrójny w swojej konstrukcji, a tymina i adenina mają podwójne wiązanie fałdowe. W prostych słowach, cała struktura pary zasad jest reprezentowana przez pojedynczy niebieski pręt. Można skonstruować różne, bardziej skomplikowane modele reprezentujące pary zasad, w tym ten powyżej, który pokazuje poszczególne atomy i wiązania.

Przeczytaj także:

• Przykłady bakterii beztlenowych
• Przykłady cech poligenicznych
• Przykłady enzymów allosterycznych
• Są glonami eukariotycznymi
• Czy eukarioty mają enzymy?
• Przykłady bioindykatorów
• Wakuola pokarmowa u grzybów
• Przykład enzymu anabolicznego
• Etapy mejozy
• Są glonami protistami