Nasycony czynnik chłodniczy: trzeba poznać krytyczne fakty

Co to jest nasycony czynnik chłodniczy

Temperatura „nasycenia” jest obliczana poprzez identyfikację obserwowanego ciśnienia na karcie PT i pomiar związanej z nim temperatury.

Jeśli możesz dokładnie wykryć temperaturę w jednej z tych trzech lokalizacji, łącze PT służy do określenia ciśnienia „nasycenia” poprzez identyfikację ciśnienia odpowiadającego zgłaszanej temperaturze. ten chłodziwo wiadomo, że w stanie pary/cieczy znajduje się czynnik chłodniczy utrzymywany w wężownicach skraplacza lub parownika.

Ma to znaczenie tylko w przypadku korzystania z wykresu PT jako narzędzia do rozwiązywania problemów. Mówi się, że czynnik chłodniczy jest nasycony, gdy występuje zarówno w stanie ciekłym, jak i parowym.

Co oznacza nasycenie w HVAC?

Wykrywając zmierzone ciśnienie na karcie PT i mierząc związaną z nim temperaturę, obliczana jest temperatura „nasycenia”.

W branży HVAC/R termin „nasycony” lub „w stanie nasycenia” odnosi się do czynnika chłodniczego, który przechodzi z cieczy w parę w parowniku lub z pary w ciecz w skraplaczu.

Wymagane jest sprawdzenie szeregu manometrów lub użycie tabeli PT (ciśnienie-temperatura) w celu określenia temperatury odpowiadającej określonemu czynnikowi chłodniczemu i ciśnieniu. Nazywa się to temperaturą nasycenia.

Skąd mam wiedzieć, czy czynnik chłodniczy jest nasycony?

Temperatura nasycenia czynnika chłodniczego to temperatura, w której przechodzi on ze stanu ciekłego w gazowy.

Temperatura „nasycenia” jest określana przez zlokalizowanie zmierzonego ciśnienia na karcie PT i pomiar odpowiedniej temperatury.

Oznacza to również, że jeśli możesz prawidłowo zmierzyć temperaturę w jednym z tych trzech miejsc, możesz użyć PT
połączenie w celu identyfikacji ciśnienia odpowiadającego zgłaszanej temperaturze i obliczenia ciśnienia „nasycenia”.

Co to jest temperatura nasyconego czynnika chłodniczego?

Temperatura nasycenia czynnika chłodniczego to temperatura, w której przechodzi on ze stanu ciekłego w stan pary. Jego temperatura wrzenia jest taka sama jak jego temperatura nasycenia.

Podczas przegrzanie jest za niskie, wylot parownika jest bardzo blisko punktu, w którym cały czynnik chłodniczy jest ostatecznie odparowywany. W takim przypadku ciekły czynnik chłodniczy może zostać wtłoczony z powrotem do sprężarki, powodując znaczne uszkodzenia.

Połączenia ciekły czynnik chłodniczy ulega całkowitemu odparowaniu na długo przed wejściem do wylotu parownika, gdy przegrzanie jest zbyt wysokie.

W rezultacie temperatura pary czynnika chłodniczego stale rośnie, zwiększając w ten sposób szybkość nagrzewania się gazu w przewodzie pary do sprężarki przez parownik. Temperatura nasycenia wody morskiej wynosi 212 stopni Fahrenheita. Wraz ze wzrostem ciśnienia wzrasta temperatura nasycenia cieczy.

Przeczytaj Więcej Chłodnictwo z przegrzaniem

Tabela nasyconego czynnika chłodniczego

Każdy inżynier pracujący z czynnikiem chłodniczym wymaga stołu z nasyconym czynnikiem chłodniczym.

Jest powszechnie używany do obliczania temperatury nasyconego czynnika chłodniczego na podstawie ciśnienia lub odwrotnie, to znaczy ciśnienia na podstawie temperatury nasyconego czynnika chłodniczego. Tabele te często zawierają inne istotne dane, takie jak objętość właściwa (v) i entalpia właściwa (h) oprócz temperatury i ciśnienia.

Nasycona para czynnika chłodniczego

Oprócz stanów i ciśnienia czynnika chłodniczego występują warunki czynnika chłodniczego. Przegrzanie, nasycenie lub przechłodzenie to tylko niektóre z warunków, które umożliwiają istnienie czynnika chłodniczego.
Warunek nasycenia: Nasycenie jest zwykle omawiane w kategoriach temperatury. Temperatura nasycenia to punkt, w którym płyn przechodzi z pary w ciecz lub odwrotnie. W ich temperaturach nasycenia ciecz i para określane są odpowiednio jako ciecz nasycona i para nasycona.

Nasycony czynnik chłodniczy
Nasycenie – temperatura wrzenia

Ponieważ przesunięcia fazowe obejmują zarówno stan pary, jak i ciecz, nasycenie wystąpi zarówno w skraplaczu, jak i parowniku. Ciecz ma szczytową temperaturę dla danego ciśnienia, podczas gdy para ma najniższą temperaturę dla danego ciśnienia
ciśnienie w momencie nasycenia. Jednak przy określonym ciśnieniu zarówno para, jak i ciecz mają tę samą temperaturę w punkcie nasycenia.

Jaka jest temperatura parowania w chłodnictwie?

Aby przenieść ciepło z jednego medium do drugiego, cykl chłodzenia wymaga płynu znanego jako czynnik chłodniczy. Zwykle myślimy o takim cyklu jako o wytwarzaniu chłodzenia, ale jeśli kiedykolwiek dotknąłeś tylnej części klimatyzatora lub lodówki, wiesz, że wytwarza to również ciepło.

Dzieje się tak w szczególności w przypadku Pompa ciepła, czyli zasadniczo klimatyzator z możliwością przełączania między trybami chłodzenia i ogrzewania. Jak sama nazwa wskazuje, czynnik chłodniczy parownika „odparowuje”. Temperatura ciekłego czynnika chłodniczego wynosi od 35 ° F do 55 ° F, gdy wchodzi do parownika.


Kiedy zmienia się z cieczy w stan pary, pochłania ciepło bez zmiany temperatury. Ciepłe, wilgotne powietrze w pomieszczeniu przepływa przez wężownicę parownika, która generuje ciepło. To oddaje większość swojego ciepła, ponieważ przepływając przez schłodzoną wężownicę, pomaga w kondensacji wilgoci. Wentylator cyrkuluje chłodniejsze, bardziej suche powietrze z pomieszczenia z powrotem do chłodzonej komory.

Temperatura skraplania nasyconego czynnika chłodniczego

Przechłodzenie ma miejsce, gdy temperatura na wylocie ze skraplacza jest niższa niż temperatura nasycenia. Zwykle byłby separator, może odbiornik, wziernik, a także trochę hydrauliki między wlotem parownika a wylotem skraplacza.

Wszystkie te czynniki spowodują spadek ciśnienia. Jeśli system nie miał dochłodzenia, spadek ciśnienia w tych elementach mógłby spowodować, że czynnik chłodniczy zacząłby ponownie przekształcać się w parę, zanim dotrze do parownika, zmniejszając efekt chłodzenia parownika.

Ponadto, ponieważ czynnik chłodniczy wchodzący do parownika ma również obniżoną temperaturę, dochładzanie poprawia wydajność systemu w niewielkim stopniu. Nasycony temperatura skraplania to temperatura, w której stan pary czynnika chłodniczego zmienia się w stan ciekły.

Temperatura parowania nasyconego czynnika chłodniczego

W tej sekcji omówimy temperaturę parowania nasyconego czynnika chłodniczego.

Przed przemianą w parę w parowniku czynnik chłodniczy akumuluje dużo ciepła. Jest to znane jako ciepło utajone, ponieważ nie wpływa na temperaturę ciekłego czynnika chłodniczego; zamiast tego ciepło jest pochłaniane aż do wystąpienia parowania.

Chłodzenie jest możliwe dzięki pochłanianiu ciepła utajonego i jednoczesnemu odrzucaniu w wężownicy skraplacza. Temperatura nasycenia skraplania to temperatura, w której stan ciekły czynnika chłodniczego zmienia się w stan pary.

FAQ s

Gdzie znajduje się para nasyconego czynnika chłodniczego?

W tej sekcji omówimy różne lokalizacje, w których można znaleźć nasycony czynnik chłodniczy.

Parownik, skraplacz i zbiornik to trzy miejsca, w których występuje nasycona para czynnika chłodniczego. Udowodniono, że w tych trzech miejscach występuje mieszanina zarówno ciekłego, jak i pary czynnika chłodniczego. Mówi się, że czynnik chłodniczy jest „nasycony”, gdy występuje w nim zarówno ciecz, jak i para.

Zależność temperaturowa reprezentowana przez kartę PT jest skuteczna tylko wtedy, gdy występuje kombinacja ciśnienia pary chłodniczej i cieczy; w przeciwnym razie nie można go użyć. Umożliwia połączenie PT w różnych stanach czynnika chłodniczego
z w pełni działającą instalacją chłodniczą/klimatyzacyjną.

Dlaczego czynnik chłodniczy musi zmieniać stany?

Gazy chłodzące mają zdolność pochłaniania ciepła z otoczenia.

Ciepło utajone to energia cieplna, która powoduje, że płyn chłodzący przekształca się w parę pod danym ciśnieniem w stałej temperaturze nasycenia. Innymi słowy, energia cieplna, która wywołuje przemianę fazową czynnika chłodniczego bez zmiany jego temperatury, jest nazywana ciepłem utajonym.

Pewna forma energii, ogólnie energia elektryczna, jest wykorzystywana do przepychania gazu do stanu przejściowego wewnątrz mechanicznego agregatu chłodniczego. Ta zmiana stanu ma wpływ na powietrze wokół gazu.