Sekwencja zasad azotowych w RNA: co, dlaczego, cel, szczegółowe fakty

RNA to każda cząsteczka podobna do DNA. Juts w przeciwieństwie do DNA, RNA nie są podwójne, ale jednoniciowe.

Zasady azotowe w RNA to adenina, guanina, cytozyna i uracyl. Te zasady są również widoczne w DNA, a tylko alternatywą dla uracylu jest tymina. RNA powstaje z DNA po zaangażowaniu w syntezę białek.

Uracyl łączy się z adeniną mającą dwa wiązania, a uracyl w DNA zastępuje tymina. Po zajęciu się strukturą RNA, DNA i kwasów nukleinowych możemy powiedzieć, że składają się one z par zasad azotu. Te zasady azotowe mają dane do kodowania genetycznego i są specyficzne dla niektórych aminokwasów.

DNA po wykorzystaniu wszystkich czterech zasad, tj. adeniny, cytozyny, guaniny i tyminy, RNA sam otrzymuje cztery, ale tylko zastępując tymina z uracylem. Więc tam jest nie w RNA. Więc tylko U. Tak więc sekwencja to 3'TCGTTCAGT5' z kodem mRNA będącym 5' AGCAAGUCA 3'. Pary zasad w DNA i RNA są pobierane z amin.

Zasady RNA są połączone ze sobą przez wiązania chemiczne i są zobowiązani do przestrzegania określonych zasad parowania. w RNA, adenina łączy się z Uracil a cytozyna łączy się z guaniną. Istnieje również następująca komplementarne parowanie baz po których następują pasma.

Tak jak reszta baz nukleotyd będący adeniną, cytozyna, guanina i tymina, które również budują DNA. Uracyl jest również nukleotydem. Uracil jako jedyny zastępuje tyminę w RNA. Tak więc Uracil jest ostatecznym Ekskluzywny zasada w RNA.

Struktura RNA

Wraz z ustaleniem formacji molekularnej DNA, kolejną kluczową zagadką, którą należało rozwiązać, była struktura RNA.

Obecnie naukowcy mają tendencję do twierdzenia, że ​​istnieje wiele form RNA, z których każda musi wykazywać odrębną aktywność i funkcje. Ponieważ jest to wiele form, struktura podstawowa jest taka sama dla wszystkich.

Typ RNA to informacyjny RNA, rybosomalny RNA i przenieść RNA. Informacyjny RNA jest pewną kopią części DNA i pomaga jako matryca do tworzenia jednego lub więcej białek. Transfer RNA ma tendencję do wiązania się z aminokwasami i mRNA. Tłumaczenie jest wykonywane dla tworzenia białka i odbywa się w rybosomach.

Mówi się, że każdy z rodzajów RNA jest cząsteczką polimerową utworzoną przez łączenie ze sobą każdego z rybonukleotydów. Zawsze sumuje się przez grupę jednego nukleotydu 5′-grupa fosforanowa na drugą starą istotę nukleotydową grupa 3′-hydroksylowa. Każdy z RNA ma podobną strukturę jak DNA. Wszystkie typy są bardzo ważne w swoich rolach.

Są zbudowane z zasad azotowych, które wiążą się kowalencyjnie z cukrem i szkielet fosforanowy. RNA to jednoniciowa cząsteczka. Ponadto cukier, który ma RNA nie jest dezoksyrybozą, ale nazywa się as ryboza. Posiada jedną grupę hydroksylową na drugich miejscach węgla. Jest to również odpowiedzialne za nazwę stoiska dla RNA.

Jednoniciowy RNA może dostać się do tworzenia dowolnej struktury, która jest drugorzędna, gdzie a cząsteczka pojedynczego. RNA może się zwijać i tworzyć pętle, takie jak spinka do włosów, i jest zrównoważone przez wiązania międzycząsteczkowe wodoru pomiędzy pary komplementarne. Taki ból ma kluczowe znaczenie dla funkcji RNA, podobnie jak jego zdolności do wiązania się we właściwym miejscu w czasie translacji.

Zasady azotowe w RNA

W obu i RNA znajduje się łącznie pięć zasad azotowych. Sam fakt zróżnicowania polega na tym, że każdy ma w sobie cztery podstawy.

Piątka zasady azotowe to adenina, guanina, cytozyna, tymina i uracyl. Z czterema zasadami azotowymi w RNA są korzystnie adeniną, guaniną, cytozyną i uracylem. W DNA uracyl zastąpiono tyminą.

Pierścień cukrowy składający się z pięciu atomów węgla i wnętrze zasad azotowych zarówno w RNA, jak i DNA różnią się nieco od siebie. Obie mają cztery zasady, z których jedna wśród zasad różni się w obu podstawkach kwasu nukleinowego. Struktura obu z nich jest całkiem taka sama, a RNA jest po prostu pojedynczą nicią. Podczas procesu polimeryzacji do wiązania stosuje się trifosforany deoksynukleotydów (dNTP).

Ponieważ różnią się nieznacznie strukturą i resztą, są podobne, zasadniczo wiadomo, że adeninę określa się jako dziewięcioczłonowy podwójny pierścień, a guaninę mówi się, że jest puryną, a tymina jest sześcioczłonowym pojedynczym pierścieniem, a pirymidyna to cytozyna. Wiązanie fosfodiestrowe między nukleotydami tworzy szkielet cukrowo-fosforanowy, naprzemienną strukturę cukrowo-fosforanową tworzącą szkielet nici kwasu nukleinowego

adenina

Jest jedną z czterech nukleozasad zarówno w DNA, jak i RNA. Zawsze pierwszy zostaje skierowany i daje energię.

Wzór chemiczny to C5H5N5, a jego nazwa IUPAC to 9H-puryno-6-amina. Jest krystaliczny, jeśli jest widoczny i wydaje się być rozpuszczalny w wodzie i amoniaku.

Zawsze wydaje się, że jest w przeciwieństwie do tymina w DNA i uracyl w RNA i tworzy pojedynczą nić. Trójfosforan adenozyny jest formą adeniny, która pomaga w oddawaniu energii, a także jej magazynowaniu. Pomaga w stopniowaniu wszystkich reakcji zachodzących w komórce. Adenina to związek organiczny należący do rodziny puryn, występujący swobodnie w herbacie lub połączony w wielu substancjach o znaczeniu biologicznym

Guanine

Guanina to jedyna zasada, która jest widoczna w przeciwieństwie do cytozyny i dwie zasady pierścieniowe zbudowane z azotu i węgla.

Wzór chemiczny to C5H5N5O, a nazwa IUPAC to 2-amino-1H-puryna-6(9H)-on. Jednak nie jest rozpuszczalny w żadnej postaci i ma biały kolor. Pochodzi z puryn i jest połączony wiązaniami podwójnymi i jest planarny.

W ludzkim organizmie występuje 28 guaniny, przy czym cytozyna i guanina są prawie w podobnym wniosku. Nukleotyd, który to ma, może pomóc w zaangażowaniu się w sygnalizację komórkową i inne reakcje chemiczne. Występuje również w formie spoczynkowej u ptaka, a także w kosmetykach.

Cytozyna

Jest również jedną z zasad w obu niciach kwasów nukleinowych. Pochodzi z pirymidyny i pomaga w kontrolowaniu genów.

Ma wzór chemiczny C4H5N3O i jest dość interaktywny. Jest koloru pomarańczowego i wydaje się, że łączy się z guaniną z trzema zasadami wodorowymi, tworząc osobną siłę w obu parach zasad. Pochodzi z pirymidyny.

Podczas dowodów replikacji DNA jest widoczny w metodzie post i znajduje się zarówno u prokariontów, jak i eukarionty. Występują również formy nowoczesnej cytozyny i są ulubionym sportem dla mutacji ze względu na swoją wysoką spontaniczność z bazą tyminy.

Uracyl

Jest to jedna z zasad, które różnicują dwie nici DNA i RNA, pomimo podobnych struktur.

Ma substancję chemiczną; wzór C4H4N2O2 i nazwa IUPAC pirymidyno-2,4(1H,3H)-dionu. Jest rozpuszczalny w wodzie i pochodzi z pirymidyny. Uracyl jest zastąpiony w DNA przez tyminę, ponieważ ma dużą odporność na mutację fotochemiczną.

Uracil pomaga w uzyskaniu bardziej stabilnych danych o genach, które są bezpieczne nawet poza jądrem. Wydaje się również, że jest odporny na utlenianie i zapobiega korodowaniu, a tym samym procesowi pozwania RNA umieszczone na zewnątrz jądra. Pierwsze trzy są takie same jak te znalezione w DNA, ale w RNA tymina zostaje zastąpiona przez uracyl jako baza komplementarna do adeniny. Ta zasada jest również pirymidyną i jest bardzo podobna do tyminy.

Przeczytaj także:

• Holoenzym i apoenzym
• Drzewo bambusowe
• autotrof
• Jak denaturowany jest enzym?
• Funkcja cytozyny
• Przykłady bakterii metanogennych
• Funkcja chromosomu w komórce
• Przykłady bakterii kulistych
• Przykłady kłączy
• Czy rybosomy wytwarzają białka