Przykłady monomerów: szczegółowe spostrzeżenia i fakty

Monomer jest pojedynczą cząsteczką dowolnego związku, ale najczęściej jest powiązany z dużymi cząsteczkami organicznymi.

Biomolekuły mogą być niezwykle masywne, w tym setki do tysięcy odrębnych molekuł. Aby to ułatwić, są klasyfikowane jako monomery, które są powtarzającymi się jednostkami mniejszych cząsteczek.

BIOCZĄSTECZKI I ICH ODPOWIEDNIE MONOMY:

BIOCZĄSTECZKIMONOMY
węglowodanyMonosacharydy (C:H:O) w stosunku 1:2:1
LipidyKwasy tłuszczowe + glicerol (C:H:O) w stosunku większym niż 2:1 H:O (grupa karboksylowa)
Kwasy nukleinoweNukleotydy (CHONP) pentoza (cukier) + zasada azotowa + fosforan
BiałkaAminokwasy (CHON) −NH2 + −COOH +grupa R
Tabela polimerów i ich odpowiednich monomerów

Poniżej wymieniono niektóre typowe przykłady monomerów:

Monosacharydy (monomery węglowodanów):

W przeciwieństwie do większości innych cząsteczek węglowodany mają dużą różnorodność monomerów, ponieważ występują w różnych formach. Monomery te można rozróżnić na podstawie tego, czy mają grupy ketozowe lub grupy aldozowe, czy też ich łańcuch ma atomy 5C lub 6C (zwane odpowiednio pentozami i heksozami).

  • GLUKOZA: Najprostszy i najobficiej występujący cukier heksozowy. Glukoza jest monomerem najbardziej znanych i przebadanych polimerów węglowodanowych, takich jak skrobia, celuloza i glikogen.
  • GALAKTOZA: Chociaż nie jest tak powszechnie znana, jest jednym z większości składników disacharydu laktozy, który jest głównym cukrem obecnym w mleku.
  • FRUKTOZA: Fruktozy to monomery wszystkich cukrów owocowych, które naturalnie nadają owocom słodki i cierpki smak.
  • DEKTROZA: Dekstroza to kolejny cukier heksozowy, który jest składnikiem miodu.
800px Alpha D Glucopyranose.svg
Struktura obrazu glukozy: Wikipedia

Niektóre monomery węglowodanowe mogą być również disacharydami, tj. gdy sam monomer składa się z 2 cukrów.

Aminokwasy (monomery białka):

Monomery białka nazywane są aminokwasami, co oznacza kwas mający grupę aminową. NH2-C(R)-COOH to sposób, w jaki zwykle przedstawiamy aminokwasy, w których grupa aminowa i grupa COOH są przyłączone do tego samego atomu węgla zwanego α(alfa)C. R to dowolna grupa przyłączona do atomu C, a charakter aminokwasów zależy od tego, jak długa lub krótka jest grupa R.

Organizm ludzki potrzebuje łącznie 20 aminokwasów, które są wykorzystywane w: Synteza białka. Można je sklasyfikować według grupy R, która odnosi się do obecności łańcucha bocznego.

  • Alifatyczne łańcuchy boczne: Gdy łańcuch boczny aminokwasu zawiera w sobie tylko H i C. Należą do nich glicyna, alanina, walina, leucyna, izoleucyna i prolina.
  • Neutralne łańcuchy boczne: Aminokwasy te nie mają żadnej zdolności polaryzacyjnej ze względu na obecność łańcuchów bocznych alkoholu. Dlatego nie ulegają łatwo jonizacji. Np. Seryna i Treonina.
  • Amidowe łańcuchy boczne: Asparagina i glutamina to dwa takie aminokwasy zawierające grupę amidową lub -NH2 w ich łańcuchu bocznym.
  • Siarczane łańcuchy boczne: Aminokwasy, które mają -S- w swoich łańcuchach bocznych. Np. Cysteina i Metionina.
  • Aromatyczne łańcuchy boczne: Te aminokwasy mają pierścienie aromatyczne z łańcuchami bocznymi. Należą do nich fenyloalanina, tyrozyna i tryptofan.
  • Anionowe łańcuchy boczne: Te aminokwasy, ze względu na obecność grup karboksylowych w ich łańcuchach bocznych, są anionami przy zwykłym pH, a zatem działają jako zasady Bronsted. Są to asparaginian i glutaminian.
  • Kationowe łańcuchy boczne: Niektóre aminokwasy, takie jak histydyna, lizyna i arginina, zawierają łańcuchy boczne, które są kationowe przy neutralnym pH.
przykłady monomerów
Struktura obrazu Proline: Wikipedia

Kwasy tłuszczowe (Monomery lipidowe):

Kwasy karboksylowe o nasyconych lub nienasyconych łańcuchach alifatycznych nazywane są kwasami tłuszczowymi. Są to cząsteczki, które łączą się, tworząc lipidy lub to, co powszechnie nazywamy tłuszczami. Opierają się głównie na długości lub zwykle na nasyceniu, ponieważ jest to bardziej związane ze zdrowiem.

Na podstawie długości łańcucha alifatycznego można je sklasyfikować jako:

Na podstawie obecności lub braku wiązań hydrolizowalnych można je również podzielić na:

  • Nasycone kwasy tłuszczowe: Oznacza to, że nie mają żadnych wiązań C=C ani podwójnych wiązań węgiel-węgiel w swoich łańcuchach alifatycznych. Mają ten sam wzór chemiczny CH3-(CH)2)n -COOH ze zmianą w mummerze reprezentowaną przez „n”.
  • Nienasycone kwasy tłuszczowe: Łańcuch alifatyczny tych kwasów tłuszczowych ma jedno lub więcej wiązań C=C. Nienasycone Kwasy tłuszczowe są klasyfikowane jako cis lub trans w zależności od tego, czy dwa atomy H w pobliżu wiązania podwójnego wystają po tej samej lub przeciwnej stronie wiązania.
1024px Izomery kwasu oleinowego
izomeryczne formy trans i cis kwasu oleinowego
Obraz: Wikipedia

Najistotniejsze biologicznie Kwasy tłuszczowe obejmują kwas palmitoleinowy, kwas oleinowy, kwas linolowy, kwas arachidonowy itp.

Nukleotydy (monomery kwasu nukleinowego):

Monomery kwasu nukleinowego nazywane są nukleotydami. Składają się z 2 głównych części, a mianowicie - nukleozydu i grupy fosforanowej. Część nukleozydowa monomeru składa się z 2 różnych części - cukru pentozowego i zasady azotowej. Są to zasady 2 rodzajów – puryny i pirymidyny. Bazy purynowe obejmują adeninę i guaninę. Zasady pirymidynowe obejmują cytozynę, tymina i uracyl.

Nukleozyd = baza azotowa + cukier pentozowy

Nukletyd = Nucelozyd + grupa fosforanowa

Istnieją 2 główne kwasy nukleinowe - DNA i RNA, które można odróżnić na podstawie ich cukrów lub zasad azotowych w ich nukleotydzie.

1024px DAMP struktura chemiczna.svg
Struktura nukleotydów DNA Obraz: Wikipedia

PORÓWNANIE MIĘDZY NUKLEOTYDAMI DNA I RNA:

KWAS DEOKSYRYBONUKLEIOWY (DNA)KWAS RYBONUKLEIOWY (RNA)
Cukier pentozowy w DNA to dezoksyrybozaCukier pentozowy w RNA to ryboza
Zasady azotowe to Adenina, Guanina, Cytozyna i Tymina.Zasady azotowe to Adenina, Guanina, Cytozyna i Uracyl
Tabela przedstawiająca różnice między DNA a RNA

WNIOSEK:

Wszystkie biocząsteczki obecne w żywych układach składają się z łańcucha lub koagulacji jednostek monomerycznych. Ułatwia to rozkład cząsteczki i powrót do najmniejszej formy atomowej po śmierci organizmu. Sprawia to również, że biocząsteczka jest łatwiej dostępna biologicznie, tj. zwiększa ich zdolność do wchłaniania przez żywe organizmy i układy.

Tak więc wszystkie biomolekuły składają się z określonego typu monomerów, które różnią się naturą chemiczną i strukturalną, co również decyduje o naturze polimeru. Tak więc technicznie monomery są jednostkami budującymi duże biomolekuły. Monomery łączą się, tworząc węglowodany, białka, lipidy i kwasy nukleinowe, które są kluczowymi fizjologicznie istotnymi substancjami występującymi w przyrodzie.

Przeczytaj także: