rtęć to planeta najbliżej Słońca. Jest to również najmniejsza planeta w Układzie Słonecznym. Ze względu na bliskość Słońca okrążanie Układu Słonecznego trwa najkrótszy z zaledwie 87.97 ziemskich dni. Światło słoneczne potrzebuje około 3.2 minuty, aby dotrzeć do planety.
Planeta otrzymała swoją nazwę od greckiego boga Hermesa (przetłumaczonego na łacinę jako Mercurius). Merkury jest uważany za boga handlu, moderatora między bogami a śmiertelnikami oraz posłańca bogów.
Orbita Merkurego leży w orbicie Ziemi jako gorsza planeta, a jego szacunkowa odległość od Słońca, badana z Ziemi, nigdy nie przekracza 28 °. Ponieważ planeta znajduje się najbliżej Słońca, można ją znaleźć tylko w pobliżu zachodniego horyzontu po zachodzie słońca lub w pobliżu wschodniego horyzontu przed wschodem słońca, zwykle o zmierzchu. Na niebie może wydawać się małym, jasnym obiektem podobnym do gwiazdy, ale jest znacznie trudniejszy do wykrycia niż Wenus.
Szybkie fakty
| Okres rotacji | 59 dni Ziemi |
| Okres rewolucji | 87.97 dni Ziemi |
| Odległość od Słońca | 57.91 mln km |
| Księżyce | Merkury nie ma księżyca. |
| Powaga | 3.7 m / s² |
| Promień | 2,439.7 km |
| Masa | 3.285 × 10 ^ 23 kg (0.055 M⊕) |
Structure
Pod względem gęstości Merkury zajmuje drugie miejsce po Ziemi. Ma metalowy rdzeń rozszerzający się w promieniu około 2,074 kilometrów, co stanowi około 85% promienia planety. Według niektórych dowodów zebranych przez astronomów jądro wewnętrzne jest częściowo stopione lub w stanie ciekłym. Zewnętrzna powłoka planety o grubości około 400 kilometrów jest porównywalna z zewnętrzną powłoką Ziemi (tj. Płaszczem i skorupą).
Szkolenie
Powstanie planety Merkury miało miejsce około 4.5 miliarda lat temu. Grawitacja planety połączyła wirujący gaz i pył, tworząc tę małą planetę w pobliżu Słońca. Podobnie jak inne planety w pasie asteroid, Merkury ma centralny metalowy rdzeń, żwirowy płaszcz i solidną skorupę.
Powierzchnia
Powierzchnia Merkurego przypomina powierzchnię księżyca Ziemi. Jest naznaczony kilkoma kraterami uderzeniowymi i zagłębieniami, które powstały w wyniku zderzeń z asteroidami, meteorami i kometami. Kratery, duże struktury skalne i inne elementy planety zostały nazwane na cześć słynnych zmarłych muzyków, artystów lub autorów, takich jak znany autor dla dzieci, dr Seuss i legenda tańca Alvin Ailey.
Na początku historii Układu Słonecznego planeta została uderzona przez duże asteroidy, które utworzyły na powierzchni ogromne baseny uderzeniowe, w tym Rachmaninow (o średnicy 306 kilometrów lub 190 mil) i Caloris (o średnicy 1,550 kilometrów). Większa część powierzchni planety obejmuje duże obszary o gładkim terenie. Podczas gdy niektóre części mają klify rozciągające się na setki kilometrów i wznoszące się na milę wysokości. Te wierzchowce powstały w wyniku ochłodzenia wnętrza planety, które skurczyło się przez miliardy lat od powstania planety.
Większa część powierzchni Merkurego wydaje się mieć szarobrązowy kolor. Jasne smugi, które możemy zauważyć na powierzchni planety, nazywane są „promieniami krateru”. Te smugi powstają, gdy duża asteroida, meteor lub kometa uderza w powierzchnię. Takie uderzenia wyzwalają znaczną ilość energii, która powoduje takie uderzenie, że wykopuje ogromny otwór w powierzchni ziemi i rozbija dużą ilość skały znajdującej się pod punktem uderzenia.
Część tego pokruszonego materiału skalnego jest wyrzucana daleko od krateru według wzoru, który opada na powierzchnię, tworząc promienie. Drobne cząstki skał są bardziej odblaskowe niż duże. Tych drobnych cząstek jest więcej, więc utworzone promienie wyglądają jaśniej. Jednak ekstremalne środowisko kosmiczne, które obejmuje uderzenia pyłu, reakcje gazowe i cząsteczki wiatru słonecznego, powoduje, że promienie / smugi ciemnieją z czasem.
Ze względu na bliskość Słońca temperatura powierzchni Merkurego jest ekstremalna, zarówno zimna, jak i wysoka. W ciągu dnia temperatura powierzchni planety może sięgać nawet 430 stopni Celsjusza lub 800 stopni Fahrenheita. Merkury nie ma atmosfery, która zatrzymywałaby ciepło, więc w nocy temperatura na powierzchni planety może spaść do minus 180 stopni Celsjusza lub minus 290 stopni Fahrenheita.
Uważa się, że na północnych i południowych biegunach planety może występować woda lub lód, skompresowane wewnątrz głębokich kraterów tylko w obszarach o stałym cieniu. W obszarach wewnętrznych mogą istnieć warunki na tyle sprzyjające, aby zachować wodę lub lód pomimo ekstremalnie wysokich temperatur na częściach planety oświetlonych przez Słońce.
Atmosfera rtęci
Merkury nie ma dobrze określonej atmosfery. Zamiast tego planeta posiada coś, co możemy nazwać cienką egzosferą, która składa się z atomów wystrzelonych z powierzchni przez uderzające meteoroidy, asteroidy i wiatry słoneczne. Głównymi gazami składowymi egzosfery są wodór, tlen, sód, hel i potas.
Magnetosfera
Pole magnetyczne Merkurego jest przesunięte w stosunku do równika planety. Chociaż siła powierzchniowego pola magnetycznego Merkurego wynosi zaledwie jeden procent w porównaniu z ziemią, oddziałuje ono znacząco z polem magnetycznym wiatru słonecznego, powodując potężne tornada magnetyczne gorącej, szybkiej plazmy wiatru słonecznego na powierzchni planety. Kiedy jony przyniesione przez te wiatry uderzają w powierzchnię, mają tendencję do zdmuchiwania neutralnie naładowanych atomów i kierowania ich do obręczy wysoko w niebo / egzosferę.
Potencjał życia na Merkurym
Środowisko Merkurego nie sprzyja zamieszkaniu organizmów żywych. Ekstremalnie wysokie temperatury, nierówny teren, częste uderzenia meteorytów, bezpośrednia ekspozycja na promieniowanie słoneczne itp. Czynią tę planetę niekorzystną dla organizmów.
Aby dowiedzieć się więcej o wizycie w Układzie Słonecznym https://techiescience.com/milky-way-galaxy/
Przeczytaj także:
- Co oznacza termin polaryzacja
- Konstruktywna interferencja a destrukcyjna interferencja
- Wykonaj wirowanie wiertarki udarowej
- Zastosowanie wiertarki udarowej
- Przykład równowagi niestabilnej
- Czy współczynnik oporu jest stały
- Przykłady dobrych przewodników
- Amplituda
- S spolaryzowane
- Punkt rosy i punkt pęcherzyków
Cześć, jestem Sanchari Chakraborty. Zrobiłem magisterium z elektroniki.
Zawsze lubię odkrywać nowe wynalazki w dziedzinie elektroniki.
Jestem chętnym uczniem, obecnie inwestuję w dziedzinę optyki stosowanej i fotoniki. Jestem także aktywnym członkiem SPIE (Międzynarodowe stowarzyszenie optyki i fotoniki) oraz OSI (Indyjskie Towarzystwo Optyczne). Moje artykuły mają na celu przybliżenie tematów badań naukowych wysokiej jakości w prosty, ale pouczający sposób. Nauka ewoluuje od niepamiętnych czasów. Próbuję więc wykorzystać tę ewolucję i przedstawić ją czytelnikom.
Połączmy się przez