Struktura kropkowa HCN Lewisa ma ogromne znaczenie dla zrozumienia liczby par wiązań, par pojedynczych i rodzaju wiązań. Chociaż struktura wydaje się prosta, wiele podstawowych zawiłości zostanie omówionych w tym artykule.
Struktura kropki Lewisa HCN składa się z 3 elementów, jak pokazano we wzorze. Ze względu na różnicę elektroujemności węgiel jest centralnym atomem, który dzieli swój 1 elektron z wodorem i 3 elektrony z azotem, aby spełnić kryteria stabilności. Prowadzi to do powstania węgla tworzącego pojedyncze wiązanie kowalencyjne z wodorem i potrójne wiązanie kowalencyjne z azotem.
Więcej informacji na temat HCN Struktura kropki Lewisa następnie zawiera 3 pierwiastki, a mianowicie wodór, węgiel i azot. Aby określić HCN Struktura kropki Lewisa najpierw musimy poszukać elektronów walencyjnych w poszczególnych atomach. Wodór (liczba atomowa = 1 i konfiguracja elektroniczna = 1) należy do 1st grupy układu okresowego pierwiastków i składa się tylko z 1 elektronu. Podobnie węgiel (liczba atomowa = 6 i konfiguracja elektronowa = 2,4) i azot (liczba atomowa = 7 i konfiguracja elektronowa = 2,5) należą do grupy 14 i 15 i składają się odpowiednio z 4 i 5 elektronów walencyjnych.
Ważne jest również, aby przy określaniu HCN . zwracać uwagę na atom centralny Struktura kropki Lewisa . Centralny atom można zidentyfikować, określając elektroujemność wszystkich pierwiastków obecnych w związku. Wartość elektroujemności C, N i O wynosi 2.5, 3.5 i 2.1. Zwykle za pozycję atomu centralnego bierze się atom o najmniejszej elektroujemności. Tutaj wodór jest najmniej elektroujemny, ale nie może zajmować centralnej pozycji z powodu dużej różnicy elektroujemności między wodorem a węglem. Stąd wektorowo ruch ładunku będzie się odbywał od wodoru do węgla. Tak więc węgiel zajmie centralną pozycję, a azot i wodór będą atomami końcowymi.
Aby spełnić wymagania dotyczące stabilności, wodór podzieli swój 1 elektron z 1 elektronem węgla, tworząc w ten sposób pojedyncze wiązanie kowalencyjne (CH). Węgiel podzieli swoje pozostałe 3 elektrony z azotem, aby osiągnąć stabilność oktetu dla siebie i azotu. Ze względu na udział 3 elektronów między węglem i azotem, powstanie potrójne wiązanie kowalencyjne. Pozostanie również azot z pojedynczą wolną parą elektronów, dającą najlepszy możliwy schematyczny obraz cyjanowodoru.
Cyjanowodór lub HCN jest związkiem chemicznym, który jest bezbarwną, wyjątkowo toksyczną, lotną i łatwopalną cieczą o zapachu gorzkich migdałów, który zwykle pozostaje niewykrywalny. Jest również nazywany kwasem pruskim po rozpuszczeniu w wodzie. Zwykle mówi się, że nazywa się go kwasem pruskim, ponieważ pochodzi od błękitu pruskiego przez szwedzkiego chemika Karola Wilhelma Schlee. Wiele teorii historycznych i badaczy uważa, że cyjanowodór był jedną z pierwszych cząsteczek znalezionych na wczesnej Ziemi.
Wiele teorii historycznych i badaczy uważa, że cyjanowodór był jedną z pierwszych cząsteczek znalezionych na wczesnej Ziemi. Wiele starych opowieści wierzy, że komety i asteroidy były odpowiedzialne za ich istnienie na Ziemi. Rozdział 15 książki Gazy niebezpieczne opublikowana w 2021 r. i zatytułowana „Cyjanowodór: ocena ryzyka, zagrożenie środowiskowe i zdrowotne” autorzy Manila i Payal Devi wspomnieli, że obecne badania wykazały eksperymentalnie, że we wczesnych czasach ziemskich cyjanowodór był warunkiem wstępnym lub podstawową cząsteczką wsadową odpowiedzialną za tworzenie cukrów, nukleotydów i różnych innych biocząsteczek. Te biomolekuły były podstawą powstania życia na Ziemi, tym samym reprezentując znaczący wkład HCN w powstanie życia.
Opracowując jego właściwości strukturalne, HCN jest a cząsteczka liniowa i jest z hybrydyzacja sp. Jego kąt wiązania wynosi 180 stopni i wrze tylko w temperaturze pokojowej. Pod względem rozpuszczalności jest całkowicie mieszalny z wodą i etanolem. Inną ważną właściwością przez nią pokazaną jest tautomeria. HCN ma również tautomer o nazwie izocyjanek wodoru (HNC). Pojęcie tautomerii ma ogromne znaczenie w chemii organicznej. Inną koncepcją wyjaśnioną przez HCN i HNC jest: ambitne nukleofile które są ponownie powszechnie omawiane w syntezie organicznej.
Występowanie HCN i prowadzone nad nim badania są dość rozległe i przytłaczające. To jest dość pouczające. Pomimo tego, że jest bardzo trujący, można go znaleźć w różnych nieoczekiwanych miejscach. Naturalnie występuje w owocach z pestkami, takimi jak jabłka, gorzkie migdały, wiśnie itp. Mówi się, że te pestki zawierają pigment cyjanohydrynowy, który uwalnia HCN. Wiele analiz spektrometrii mas wykazało obecność HCN w atmosferze Tytana.
W fizjologii człowieka wytwarzanie HCN odgrywa bardzo istotną rolę w neuroprzekaźnictwie, fagocytozie i rozszerzeniu naczyń. Wiele obszernych i dogłębnych badań wykryło obecność HCN w ośrodku międzygwiazdowym. Jego powstawanie i niszczenie zostało zauważone przez teleskopy wysokiego poziomu, w których występuje w środowisku gwiazd.
Obecność HCN jest znana nie tylko z opowieści o kosmosie i pochodzeniu życia, ale ma również do odegrania instrumentalną rolę w branży. Jest prekursorem niektórych dobrze znanych związków przemysłowych, takich jak cyjanek sodu (NaCN) i cyjanek potasu (KCN), które są głównymi graczami w przemyśle wydobywczym złota i srebra oraz galwanotechnice.
. W przemyśle polimerowym działał jako półprodukt w syntezie monomeru metakrylanu metylu i nylonu 6,6. W przemyśle pestycydów jest używany na całym świecie jako fumigant do ochrony zakładów produkujących żywność. Okazał się dobrym fumigantem pod względem skuteczności, zastosowania i minimalnej szkody dla środowiska.
Jak na ironię, obecność HCN jest wszechobecna, ale nadal jest traktowany jako jeden z najbardziej niebezpiecznych i toksycznych związków do zastosowania. Rozwijające się karty historii są dowodem na to, że była używana jako jedna z najbardziej przerażających broni chemicznych. Bezpośrednie narażenie człowieka na HCN poprzez powietrze, wodę, żywność, dotykanie gleby cyjankowej lub palenie jest naprawdę szkodliwe dla zdrowia. Dzieje się tak, ponieważ zapobiega wykorzystywaniu tlenu przez komórki ludzkie, a to z kolei wpływa na funkcjonowanie serca i mózgu. Dlatego naprawdę ważne jest, aby się przed tym chronić. Wiele krajów wydało szczegółowe wytyczne dotyczące używania cyjanku, ponieważ nawet po przeżyciu powoduje niekontrolowane uszkodzenia.
Struktura kropek Lewisa HCN (powiązane często zadawane pytania)
Opisz polaryzacja struktury kropek Lewisa HCN i jej wpływ na polaryzację
HCN jest cząsteczką polarną ze względu na dużą różnicę elektroujemności między jej końcowymi atomami azotu i wodoru. Ta różnica elektroujemności prowadzi do częściowego ładunku dodatniego po stronie wodorowej i częściowego ładunku ujemnego po stronie azotowej. Ze względu na różnicę tych ładunków istnieje również moment dipolowy. Ten moment dipolowy odpowiada za rozpuszczalność HCN w wodzie.
Czemu HCN jest uważany za słaby kwas ?
HCN jest uważany za słaby kwas w porównaniu do HCl lub H2SO4 ponieważ po rozpuszczeniu w wodzie lub środowisku wodnym częściowo dysocjuje na jon hydroniowy i jon cyjankowy. Z drugiej strony kwas solny i kwas siarkowy całkowicie dysocjują w środowisku wodnym. Czynnikami jego niskiej dysocjacji są mniejsza różnica elektroujemności i mniejsza polarność w porównaniu z mocnymi kwasami
określić tautomeryzm reprezentowany przez HCN Lewis Dot Structure
Tautomeria jest rodzajem izomerii strukturalnej, w której nie ma ścisłych barier w zakresie wzajemnej konwersji izomerów. Struktury nazywane są tautomerami i istnieją w dynamicznej równowadze.
Wyjaśnij o ambidentna nukleofilowość struktury kropek Lewisa HCN
Tak, HCN to ambitny nukleofil. Można go zdefiniować jako anionowy nukleofil z dwoma centrami nukleofilowymi lub dwoma miejscami ujemnymi. Tutaj obserwuje się również delokalizację ładunku ujemnego z powodu rezonansu. HCN i HNC są dobrymi przykładami tej koncepcji stosowanej w syntezie organicznej.
