H2S to bezbarwny gaz o ostrym zapachu jak zgniłe jajko, używany głównie do produkcji kwasu siarkowego, siarki, do tworzenia pestycydów stosowanych również w elektrowniach jądrowych.
W artykule opisano strukturę Lewisa H2S z innymi jej właściwościami, które można opisać na podstawie hybrydyzacji struktury i orbitalu „d”, który niesie siarka.
Jak narysować strukturę Lewisa H2s?
Dzięki symbolom atomowym siarki (S) i wodoru (H), struktura Lewisa H2S pokazuje rozkład elektronów na orbicie zewnętrznej, rozprzestrzeniając się wokół danego atomu i dzieląc chmurę elektronową z sąsiednim atomem w cząsteczce GeCl4.
Policz całkowite elektrony walencyjne:
W nowoczesnym Układ okresowy atom siarki znajduje się w grupie 16 z rozkładem elektronów na orbitalach 3s i 3p, czyli [Ne] 3s2 3p4, a atom wodoru zawiera tylko jeden elektron, jego zewnętrzny orbital jest pierwiastkiem grupy 1, więc w sumie powstaje osiem luźno związanych elektronów walencyjnych wiązanie kowalencyjne.
Narysuj szkielet struktury Lewisa H2S:
Ponieważ atom wodoru nie może koordynować więcej niż jednego atomu, siarka staje się atomem centralnym, a dwa atomy wodoru są zapisane po przeciwnych stronach. Ta struktura Lewisa H2S jest zgodna z regułą oktetu ze współdzieleniem elektronów, a także ma zerowy ładunek formalny.
Rezonans struktury Lewisa H2s
H2S struktura Lewisa nie może utworzyć struktury rezonansowej, ponieważ ligand nie ma orbitalu „d” do delokalizacji elektronów, a także atom liganda nie ma wspólnego elektronu, który może przemieścić się na wolny orbital 3d centralnego atomu siarki.
Pomimo posiadania 3d wolnego orbitalu jako 3rd Struktura kanoniczna pierwiastka okresu nie może powstać, ponieważ jedyny elektron atomu wodoru jest już zaangażowany w wiązanie kowalencyjne.
Kształt struktury Lewisa H2s
Zgodnie z teorią VBT geometria i kształt molekularny to dwie nieco różne rzeczy, jeśli centralny atom ma niepodzielone elektrony, co można jasno zrozumieć poprzez hybrydyzację orbitalu centralnego atomu cząsteczki kowalencyjnej.
Z wymieszania orbitalu atomu siarki w strukturze Lewisa H2S generuje się orbital hybrydowy, który jest sp3, geometria cząsteczki powinna być typu czworościennego, jak w przypadku AX2E2, gdzie X oznacza atom wodoru, a E parę pojedynczych elektronów.
Ale steryczne odpychanie pomiędzy samotnymi parami w strukturze, którą niesie siarka, powoduje, że geometria zostaje zakłócona od swojej pierwotnej formy, a kąt między orbitalami łączącymi zmniejsza się, tworząc wygięty kształt „V”.
Formalny ładunek struktury Lewisa H2s
Ładunek formalny struktury Lewisa H2S wynosi zero, obliczony w celu sprawdzenia stabilności postaci kanonicznej za pomocą całkowitego elektronu powłoki zewnętrznej, wiązania chmury elektronowej i niedzielonego elektronu oraz przy założeniu, że wiążący elektron jest równomiernie rozłożony.
W cząsteczce tylko atom siarki ma cztery elektrony, które nie biorą udziału w wiązaniu, więc formalny ładunek centralnego atomu siarki wynosi = {6-4-(4/2)} = 0 i bez żadnego niewiążącego elektronowego ładunku formalnego dla każdego wodoru atom to = {1-0- (2/2)} = 0.
Ponieważ oba atomy składowe mają zerowy ładunek formalny, ta konkretna kanoniczna forma H2S ma również zerowy ładunek formalny, co sprawia, że struktura jest stabilna energetycznie.
Kąt struktury Lewisa H2s
W strukturze Lewisa H2S mieszający się orbital 3s, 3p tworzy orbital zhybrydyzowany sp3, więc kąt wiązania kowalencyjnego powinien wynosić 109.5̊, ale jest obniżony do 92.1̊ przez steryczne odpychanie między gęstymi dwoma niewiążącymi parami elektronów „S”.
Aby zmniejszyć kąt wiązania (kąt między zachodzącymi na siebie orbitalami wiązania), kąt między dwiema niewiążącymi parami elektronów wzrasta w celu ustabilizowania struktury kropki elektronowej przed odpychaniem gęstych, samotnych par elektronów.
Kąt między wiążącą parą elektronów a niewiążącą parą elektronów jest również zmniejszony, aby dostosować nową wygiętą strukturę w kształcie litery „V”.
Reguła oktetu struktury Lewisa H2s
Ostatnia wypełniona orbita, określona funkcja falowa energii musi mieć osiem elektronów, aby zaspokoić energię stabilności określonej postaci kanonicznej, znanej jako Reguła oktetu co naturalnie można zobaczyć w nieaktywnych cząsteczkach gazu obojętnego.
Z układu okresowego możemy powiedzieć, że siarka potrzebuje dwóch dodatkowych elektronów, aby pokryć orbital 3p, gdzie wodór potrzebuje tylko jednego elektronu do ustabilizowania swojej konfiguracji, takiej jak hel, więc oba mają wspólną chmurę elektronową i zakrywają ostatnie wypełnione powłoki.
H2s struktury Lewisa samotne pary
Samotne pary to te walencyjne pary elektronów o wyższym stężeniu elektronów, które nie biorą udziału w tworzeniu wiązań i powodują steryczne odpychanie z wiążącą chmurą elektronową i zaburzają geometrię cząsteczki.
Z hybrydyzacji widzimy, że siarka ma dwa elektrony w 3s i kolejne dwa w 3p, które nie biorą udziału w tworzeniu wiązania z wodorem, pozostając jako samotne pary nad atomem siarki, gdzie jeden elektron wodoru bierze udział w wiązaniu, więc nie ma samotnej pary nad wodorem.
elektrony walencyjne H2s
Ostatnia wypełniona powłoka zawierająca elektrony to elektrony walencyjne, które są daleko od jądra, tak luźno związane przyciąganiem jądrowym, a jeśli jest tam orbital „d”, stają się bardziej dostępne energetycznie do wzbudzenia w reakcji chemicznej.
Będąc elementem blokowym „p” z grupy 16 w 3rd Okres, siarka zawiera dwa elektrony w 3s i cztery w 3p, podczas gdy każdy z dwóch atomów wodoru ma jeden elektron na swojej orbicie 1s, więc łącznie osiem luźno związanych elektronów jest dostępnych energetycznie do wiązania.
Hybrydyzacja H2s
Hybrydyzacja to koncepcja, w której nie równoważne orbitale atomowe mieszają się, aby uzyskać orbital hybrydowy o tej samej energii, koncepcja ta jest stosowana dla centralnego atomu cząsteczki kowalencyjnej w celu zrozumienia lepszego nakładania się orbitali w cząsteczce.
Jako atom bloku „p” centralny atom siarki ma sześć zewnętrznych elektronów powłoki w 3s i 3p, orbitale mieszają się, tworząc nowy hybrydowy orbital „sp3” o nowym kształcie i energii niż poprzedni, który ma 25% charakter i 75% 'p' i nakładają się na orbital H2 1s.
Z tej hybrydyzacji możemy powiedzieć, że kowalencyjna natura jest większa w cząsteczce, ponieważ zawiera więcej charakteru „p”, a elektroujemność siarki również jest niewielka, ponieważ im większy orbital hybrydowy niesie charakter „S”, tym większy jest jego elektro-ujemny natura staje się.
Rozpuszczalność H2s
Rozpuszczalność H2S w rozpuszczalniku jest określona przez stężenie H2s w równowadze reakcji, jako związek kowalencyjny o słabym oddziaływaniu dipol-dipol, jest gazem w temperaturze pokojowej, co powoduje niską rozpuszczalność w wodzie.
Nie może nic zrobić międzycząsteczkowe wiązanie wodorowe, być również przyczyną nieznacznej rozpuszczalności.
Czy H2s rozpuszcza się w wodzie?
Rozpuszczalność H2S w wodzie wynosi 4 g/dm w temperaturze 20̊C, a więc jest słabo rozpuszczalna w wodzie, co można opisać momentem dipolowym obecnym w cząsteczce.
Pomimo niepolarnego wiązania dla małej różnicy elektroujemności H2S struktura Lewisa jest polarny ze względu na obecność momentu dipolowego, który powoduje oddzielenie ładunku delta i w rezultacie H2S jest słabo rozpuszczalny w polarnym rozpuszczalniku, takim jak H2O.
Czy H2s jest elektrolitem?
Elektrolity są związkiem ogólnie wytwarzanym z metalu i niemetalu lub Semiconductor ponieważ mogą być w pełni zjonizowane w roztworze do przenoszenia ładunku elektronicznego, czynią je dobrymi elektrolitami.
Ponieważ zarówno siarka, jak i wodór są niemetalami, więc nie mogą w pełni się utlenić, więc nie mogą być zepsutym elektrolitem, tylko nieznacznie dysocjuje w wodzie.
Czy H2s jest kwaśny czy zasadowy?
H2S działa jak kwas bronted, ponieważ tworzy (HS-) oddając jon wodorowy (H+), gdy jest słabo rozpuszczalny w wodzie, stąd jest z natury słabym kwasem, oddając jeden proton, a uwalnianie innego protonu jest procesem dość wymagającym energii.
Z pKa 7.0 może zamienić niebieski papierek lakmusowy w czerwony kolor przez tworzenie dwusiarczku (HS-) wskazuje na jego kwasowy charakter, ponieważ (SH-) może być stabilizowany dla dużych rozmiarów siarki, co przyspiesza proces uwalniania jonów (H+) .
Czy h2s to mocny kwas?
Kwas, który całkowicie dysocjuje w swoich składnikach jony są znane jako mocne kwasy, ale po jednej donacji protonów H2S tworzy jon (HS-) i stałą dysocjacji dla 2nd etap reakcji jest zbyt mały, co czyni go słabym kwasem.
Czy H2s jest polarny czy niepolarny?
W strukturze Lewisa H2S elektroujemność „S” wynosi 2.58, a „H” 2.20 na podstawie skali Paulinga, co powoduje, że różnica zdolności ciągnięcia chmury elektronowej wiązania o 0.38, czyli spokojnie mniej, daje w wyniku niepolarność. wiązanie, ale tworzy pewną separację ładunków oznaczoną jako delta (δ).
Oddzielenie ładunku delta tworzy moment dipolowy o określonym kierunku w strukturze. Struktura zawiera również samotne pary, które również mają pewien kierunek polaryzacji wektora i ogólnie w przypadku zgiętej struktury obie nie mogą się znieść, a H2S staje się cząsteczką polarną.
Czy H2s jest kwasem lub zasadą Lewisa?
Struktura Lewisa H2S zawiera atom siarki, który ma wolny orbital 3d, aby przyjąć parę elektronów od dawcy, aby działał jako kwas Lewisa, a także struktura zawiera niewiążące pary elektronów, które mogą wykonać atak nukleofilowy, aby działać jako zasada Lewisa.
W wodzie przyjmuje elektron na swoim pustym orbicie 3d, tworząc jon hydroniowy (H3O+), staje się kwasem Lewisa (akceptuje parę elektronów od dawcy).
W obecności mocnego kwasu, takiego jak H2SO4, oddaje elektrony, tworząc nowe wiązanie SH, co powoduje powstanie H3S+, co wskazuje na charakter zasady Lewisa (może przenosić parę elektronów na akceptor) w strukturze H2S.
Czy H2s jest liniowy?
H2S nie może być liniowy, chociaż może tworzyć liniową konfigurację HSH, ale jest to zniekształcone, ponieważ atom centralny Siarka zawiera niewiążące dwa elektrony w 3s i dwa w 3p, co powoduje odpychanie steryczne i zgodnie z Teoria VSEPR powoduje wygięcie formy.
Zgodnie z tą teorią, ponieważ samotne pary koncentrują się tylko nad atomem macierzystym, mając większą gęstość elektronową, powoduje większe odpychanie między samotnymi parami niż samotna para-wiązanie, a kąt wiązania zmniejsza się, powodując zgięcie cząsteczki.
Czy H2s jest paramagnetyczny czy diamagnetyczny?
Własność magnetyczną struktury Lewisa H2S można wytłumaczyć układem elektronowym centralnego atomu siarki, po związaniu z elektronem wodoru 1s nie ma niesparowanych elektronów na orbicie sp3 'S'.
Ponieważ wszystkie elektrony są sparowane, więc elektrony o przeciwnym spinie mogą znosić wzajemne pole magnetyczne, więc struktura Lewisa H2S staje się diamagnetyczny w naturze, ale dla paramagnetyków będzie co najmniej jeden niesparowany elektron.
Temperatura wrzenia H2s
Temperatura wrzenia jest zależna od ciśnienia otoczenia, przy czym ciśnienie stałe, przy którym ciśnienie pary cieczy i ciśnienie atmosferyczne otoczenia cieczy równoważą się, co nazywamy temperaturą wrzenia tej temperatury.
Mierzona temperatura wrzenia struktury Lewisa H2S wynosi (-60̊ C), niska wartość wynika z kowalencyjnego charakteru cząsteczki, więc przyciąganie między atomami jest mniejsze niż w przypadku związków jonowych, co powoduje łatwe zerwanie wiązań, a także brak wodoru klejenie.
Kąt wiązania H2s
Kąt pomiędzy wiązaniem kowalencyjnym, które powstaje w wyniku zhybrydyzowanego nakładania się orbitali, wynosi 92.1 i jest mierzony w zależności od hybrydyzacji zewnętrznego orbitalu centralnego atomu. Siarka ma cztery takie elektrony, które nie uczestniczą w wiązaniu.
W strukturze Lewisa H2S, orbitale 4s i 4p atomów siarki przeplatają się, tworzą orbital zhybrydyzowany sp3, więc kąt wiązania powinien wynosić 109.5̊, ale jest obniżony przez steryczne odpychanie między niewiążącą parą elektronów „S”, ponieważ mają one więcej gęstość elektroniczna.
Czy h2s jest żrący?
H2S jest z natury żrący, ale sam z wodą nie może spowodować większych szkód. H2S może reagować z wodą i daje jon (H+) jako słaby kwas, więc jest źródłem jonów (H+) i działa jako katalizator absorpcji jonu (H+) na stali, powoduje pękanie stali.
W reakcji powstaje siarczek, więc korozja może powodować odbarwienie miedzi lub srebra, ponieważ może tworzyć cienką czarną powłokę, w przypadku srebra wytwarza siarczek srebra (czarny).
Czy H2S ma przewodnictwo?
H2S struktura Lewisa stają się typem przewodnika metalicznego, który może przenosić energię elektryczną powyżej ciśnienia 90 gigapaskali, jeśli zostanie schłodzony i ustawi temperaturę poniżej temperatury krytycznej, stan wysokiego ciśnienia H2S wykazuje nadprzewodnictwo.
Czy h2s są kolorowe?
H2S jest bezbarwnym związkiem gazowym, ale ze względu na swój charakter redukujący, kolor może zmieniać się po długim czasie.
Zwykle związek z metalem przejściowym, który zawiera orbital „d”, pokazuje kolor, ponieważ może w nim uczestniczyć przejście elektronowe, a kolor, który pokazuje, jest kolorem komplementarnym związanym z energią, która uwalnia się w procesie emisji elektronów.
Czy h2s jest bezwonny?
H2S ma specyficzny zapach zgniłego jajka, gdzie związki z siarką mają nieco ostry zapach, ale tylko ma specyficzny charakterystyczny zapach, który nie jest szkodliwy dla człowieka, ale powoduje pewien niepokój w zdrowiu.
Czy h2s jest zdolny do oddziaływań dipolowych?
Moment dipolowy wiązania kowalencyjnego ma wielkość o określonym kierunku wektora, co powoduje rozdzielenie ładunku między delta dodatnim i delta ujemnego, co widać w H2S struktura Lewisa, dla różnicy elektroujemności atomów.
Gdy dwie cząsteczki H2S zbliżają się do siebie, zachodzi oddziaływanie dipol-dipol pomiędzy delta dodatnim atomem wodoru jednej cząsteczki a delta-ujemną siarką innej cząsteczki, które jest oddziaływaniem słabym, ale silniejszym niż oddziaływanie London.
Czy h2s jest trwałym dipolem?
Moment dipolowy, który jest wytwarzany w strukturze Lewisa H2S, jest trwały, ponieważ opiera się na różnicy zdolności przyciągania elektronów jego składowych atomów, a nie na efektach indukowanych przez środowisko.
Jeśli moment dipolowy cząsteczki jest wytwarzany przez efekt indukcyjny środowiska, to można go znormalizować kontrolując środowisko, ale tutaj w strukturze Lewisa H2S moment dipolowy jest stały i ma wartość 0.97 D.
Czy h2s ma niedobór elektronów?
Wodorki siarki nie wykazują niedoboru elektronów, ponieważ centralny atom Siarka należy do grupy 16, która tworzy prawidłowe wiązanie kowalencyjne z atomami wodoru poprzez współdzielenie chmury elektronowej, zgodnie z zasadą Okteta.
Ogólnie rzecz biorąc, pierwiastki grupy 13 wytwarzają kowalencyjne związki wodorkowe, w których zewnętrzna powłoka centralnego atomu nie jest wypełniona ośmioma elektronami, więc stają się cząsteczkami z niedoborem elektronów.
Czy utleniacz jest h2s?
H2S nie może działać jako Środek utleniający ponieważ (-2) to stopień utlenienia struktury Lewisa H2S, a H2S nie może wytworzyć niższego stopnia utlenienia poprzez przyjęcie elektronu z atomu donora.
Atom siarki innej cząsteczki, który ma (+) stopień utlenienia w cząsteczce i może obniżyć stopień utlenienia poprzez przyjęcie elektronu od dawcy, może działać jako środek utleniający, taki jak H2SO4, gdzie stopień utlenienia siarki wynosi (+6).
Czy h2s jest w pełni utleniony?
Całkowicie utleniony oznacza tutaj uwolnienie jonu (H+) w największej ilości, ale będąc słabym kwasem jedna struktura Lewisa H2S nie może swobodnie uwalniać dwóch swoich atomów wodoru (wysokie 2nd stała dysocjacji), chociaż jest to kwas diprotonowy.
Lekko dysocjuje w wodzie, dając (SH-) jako sprzężoną zasadę jako jon (H+), więc struktura Lewisa H2S nie zawsze jest w pełni utleniona.
Czy jest reduktorem h2s?
Ponieważ posiada orbital „d” atom siarki cząsteczki H2S może wykazywać różne stopnie utlenienia i może tworzyć cząsteczki o różnej liczbie koordynacyjnej, gdzie w H2S ma (-2) stopień utlenienia.
Ten stan utlenienia (hipotetyczny ładunek atomu w cząsteczce) siarki jest najniższy spośród wszystkich innych stanów utlenienia, więc nie można go bardziej obniżyć, więc H2S działa jako Środek redukujący ponieważ może oddać parę elektronów w reakcji redoks.
Czy h2s tworzy wiązania wodorowe?
Pomimo oddziaływania dipol-dipol nie może powstać wiązanie wodorowe pomiędzy strukturami Lewisa H2S, co widać tylko w cząsteczce posiadającej atom o wysokiej elektroujemności jak 'F', 'O' lub 'N' połączony z dowolnym elektro-ujemnym. dodatni atom.
Siarka jest znacznie mniej elektroujemna (2.58) w odniesieniu do tych elektroujemnych atomów, więc wiązanie HX (X=S) nie będzie tak bardzo polarne, że siarka może wywołać moment dipolowy na atomie wodoru innej cząsteczki H2S i utworzyć dowolny wodór klejenie.
Czy h2s są cięższe od powietrza?
H2S jest nieco cięższy od powietrza, ponieważ jest 1.19 razy gęstszy od powietrza, więc możemy stwierdzić, że gaz H2S gromadzi się w nisko położonych przestrzeniach nieruchomości.
Czy dyspersja h2s w Londynie?
Jako cząsteczka heteroatomowa, z różnicą elektroujemności między atomem składowym, struktura Lewisa H2S ma pewien stały moment dipolowy w wiązaniu kowalencyjnym cząsteczki, więc występuje oddziaływanie dipol-dipol.
W przypadku niepolarnych cząsteczek symetrycznych, w których nie ma momentu dipolowego, można zaobserwować Londyn siła dyspersyjna pomiędzy cząsteczkami, która jest najsłabszą siłą przyciągania powoduje chwilowy moment dipolowy w cząsteczkach, który nie jest dla polarnego asymetrycznego H2S.
Czy h2s monoprotyczne jest diprotyczne czy triprotyczne?
H2S jest kwasem diprotonowym, ponieważ może uwolnić dwa jony wodorowe (H+) w roztworze przez 2nd stała dysocjacji wynosi dwa niskie, co daje 2nd krok powoli.
W 1st etap reakcji (H+) jest uwalniany za pomocą (HS-), gdzie z jednego więcej jonu (H+) można uwolnić z wytrącaniem jonu (S2-), gdzie 1st stała dysocjacji jest stosunkowo wyższa.
Czy h2s jest bardziej kwaśne niż h2o?
H2S jest bardziej kwaśny niż woda (H2O), co można wytłumaczyć dwoma następującymi powodami, jednym jest rozmiar siarki, która ma orbitę „d” do przyjęcia pary elektronowej, a innym powodem jest to, że siła wiązania OH jest większa niż siła wiązania SH.
Bycie członkiem grupy 16 w okresie 3 sprawia, że cząsteczka siarki jest bardziej masywna niż tlen, który jest w okresie 2, sprawia, że sprzężona zasada (SH-) jest bardziej stabilna niż (OH-), również „S” ma rozproszony orbital „d”, który może nosić atak nukleofilowy i uwalnianie jonów (H+) w rozpuszczalniku.
W XH (X= O / S) zrywanie wiązania odgrywa ważną rolę energia dysocjacji wiązania, która jest niższa w przypadku H2S niż H2O, ponieważ elektroujemność tlenu jest większa, aby szybko przyciągać wiązaną chmurę elektronową do siebie i może uwolnić jon wodorowy.
Ale dla wyższej elektroujemności tlen wody (H2O) tworzy wiązanie międzycząsteczkowe z atomem wodoru jednej cząsteczki z atomem tlenu drugiej cząsteczki, który jest bardzo silny, wymaga więcej energii do dysocjacji, w wyniku czego H2S jest silniejszy niż kwas H2O.
Czy h2s jest bardziej kwaśny niż hbr?
Nie, H2S jest mniej kwaśny (pKa = 7) niż HBr (pKa = (-9)), co można wyjaśnić różnicą elektroujemności między bromem (Br), która wynosi 2.96 a siarką (S), która wynosi 2.58.
Przy większej elektroujemności atomu może on łatwiej przyciągać chmurę elektronów wiązania do siebie, więc nastąpi przesunięcie gęstości chmury elektronowej, co ułatwia dysocjację wiązań, która nie wymaga zbyt dużej energii.
Elektroujemny atom halogenu Brom może przyciągać chmurę elektronów Br-H bardziej niż w przypadku siarki w wiązaniu SH, a także Brom nie jest tak elektroujemny jak Oxyhen, więc międzycząsteczkowe wiązanie wodorowe nie jest tak silne jak H2O, czyni HBr mocniejszym kwasem niż H2S.
Czy h2s jest metalowy czy niemetalowy?
Z układu okresowego mamy znać strukturę Lewisa H2S zawiera nie pierwiastki metalowe, takie jak siarka i wodór, tworzą odpowiednio grupę 16 i grupę 1, co powoduje tworzenie się cząsteczek niemetalicznych z kombinacją między nimi.
Jako cząsteczka niemetaliczna temperatura wrzenia H2S jest bardzo niska, nawet gdy jest w postaci gazowej w temperaturze pokojowej, ponieważ nie ma silnego przyciągania elektrostatycznego między atomami cząsteczki, pomimo słabego oddziaływania dipol-dipol między cząsteczkami.
Czy h2s jest dodatni czy ujemny?
Aby spełnić regułę oktetu, atomy o strukturze Lewisa H2S mają wspólną chmurę elektronów walencyjnych, co powoduje, że cząsteczka ma charakter kowalencyjny, dzięki czemu jest z natury neutralna bez żadnego ładunku dodatniego ani ujemnego.
Ale ponieważ siarka i wodór mają pewną różnicę w elektroujemności (zdolność do ciągnięcia pary elektronów), moment dipolowy powstaje w wiązaniu kowalencyjnym, który wynosi 0.97 D, w tym celu zachodzi nieco częściowe rozdzielenie ładunku w cząsteczce, która jest „S” ( δ+) i „H” (δ-).
Czy h2s jest piramidalne?
Zgodnie z hybrydyzacją centralnego atomu siarki, który zajmuje dwa niewiążące elektrony, powoduje zakłócenie geometrii i tworzy wygięte „V”, jak nie piramidalne, co można zobaczyć w cząsteczce typu AX3E z jedną wolną parą.
Geometria tego typu cząsteczki powinna być czworościenna, ale szkielet łączący wygląda jak piramidalny, ponieważ samotna para ma jeden kierunek wiązania w geometrii czworościennej.
Czy h2s jest symetryczne czy asymetryczne?
H2S to asymetryczna cząsteczka, dla której widzimy, że momenty dipolowe nie znoszą się nawzajem, a H2S struktura Lewisa ogólnie ma netto moment dipolowy, który powoduje polaryzację cząsteczki pomimo posiadania niepolarnych wiązań.
Gdyby była to cząsteczka symetryczna, kierunki wektora momentu dipolowego mogą się wzajemnie znosić i H2S staje się z natury niepolarny, co nie jest możliwe w przypadku par elektronowych siarki, które nie uczestniczą w wiązaniu z atomami wodoru.
Czy h2s jest niestabilny?
H2S jest znacznie lotny niż górny pierwiastek okresowy siarki Wodorek tlenu (woda, H2O), nawet H2S struktura Lewisa jest w postaci gazowej w normalnej temperaturze pokojowej, ale woda jest w postaci płynnej w temperaturze pokojowej.
Zjawisko to można opisać elektroujemnością atomu centralnego i powstawaniem w konsekwencji wiązania wodorowego. Ponieważ struktura Lewisa H2S nie ma możliwości tworzenia wiązania wodorowego, można je łatwo pobudzić i pozostać w postaci gazowej.
Jeśli międzycząsteczkowe wiązanie wodorowe będzie tam, cząsteczki są ściśle związane ze sobą i do przeniesienia ich w postaci gazowej, wymagana będzie wysoka temperatura, powodująca wysoką temperaturę wrzenia.
Wnioski:
Będąc cząsteczką kowalencyjną i lekko polarną, wykazuje czasem inne właściwości, gdyż centralny atom struktury Lewisa H2S ma wolny orbital 3d, który z łatwością przyjmuje pary elektronowe z atomu donorowego.
Przeczytaj także:
- Struktura Lewisa Na2o
- Struktura Lewisa Becl2
- Struktura Lewisa Bi3
- Struktura Lewisa Agcl
- Struktura Hno Lewisa
- Struktura Lewisa Xeo4
- Struktura Lewisa Pf3cl2
- Struktura Lewisa Hbr
- Struktura Lewisa Na2so3
- Struktura Lewisa N2o3
Cześć… nazywam się Triyasha Mondal i studiuję tytuł magistra chemii. Jestem entuzjastycznym uczniem. Moją specjalizacją jest chemia fizyczna.
Połączmy się poprzez LinkedIn:
Witam Cię, Drogi Czytelniku,
Jesteśmy małym zespołem w Techiescience, ciężko pracującym wśród dużych graczy. Jeśli podoba Ci się to, co widzisz, udostępnij nasze treści w mediach społecznościowych. Twoje wsparcie robi wielką różnicę. Dziękuję!