Struktura glicerolu: szczegółowe wyjaśnienia

W tym artykule poznamy budowę glicerolu, jego właściwości i zastosowanie.

Glicerol jest poliolem, co oznacza, że ​​ma więcej niż jedną grupę hydroksylową. Jego struktura chemiczna składa się z trzech grup hydroksylowych, które są grupami -OH związanymi z atomami węgla. Glicerol składa się z trzech atomów węgla, trzech atomów tlenu i ośmiu atomów wodoru.

1. Struktura gliceryny
2. Właściwości gliceryny
3. Zastosowania gliceryny

Glicerol to podstawowa cząsteczka poliolu, znana również jako gliceryna. Glicerol jest bezbarwną, bezwonną, lepką, nietoksyczną cieczą o słodkim smaku. Trójglicerydy, które są lipidami ze szkieletem glicerolowym, zawierają szkielet glicerolowy.

Wzór chemiczny glicerolu to C₃H₈O₃.

Gliceryna (również orkisz glicerol) jest lepką, bezbarwną, nietoksyczną i prostą substancją triolową. Glicerol jest wykorzystywany w zabiegach dermatologicznych, a gliceryna czy glicerol ma wiele zalet. Jest również stosowany jako konserwant i słodzik w sektorze spożywczym. Glicerol jest osmolitem, rozpuszczalnikiem, detergentem, ludzkim metabolitem, metabolitem Saccharomyces cerevisiae, metabolitem E. coli, mysim metabolitem, metabolitem alg i geroprotektorem. Glicerol to połączenie trigolu i alditolu.

Gliceryna, znana również jako glicerol, jest cząsteczką triolu występującą zarówno w lipidach roślinnych, jak i zwierzęcych. Do zabiegów dermatologicznych jest dermatologiem. Glicerol jest w ostatnich latach szeroko stosowany jako biopaliwo. Glicerol jest również prostą cząsteczką poliolu. Naukowcy odkryli, że szkielet organizmu tworzą lipidy zwane glicerydami. Ze względu na swoje właściwości przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne, glicerol jest powszechnie stosowany w leczeniu ran i oparzeń zatwierdzonych przez FDA.

Gliceryna to trihydroksyalkohol, który ma właściwości moczopędne osmotyczne i przeczyszczające. Gliceryna podnosi osmolalność osocza krwi poprzez ekstrakcję wody z tkanek i przeniesienie jej do płynu śródmiąższowego i osocza. W wyniku reakcji glicerol wytwarza substancję chemiczną. Gliceryna hamuje wchłanianie zwrotne wody w kanaliku proksymalnym nerki, co powoduje zwiększone wydalanie wody i soli oraz zmniejszenie objętości krwi. Gliceryna łagodzi zaparcia, wciągając wodę do odbytu i wywierając hiperosmotyczne działanie przeczyszczające.

1. Struktura glicerolu:

Glicerol to trihydroksyalkohol cukrowy, który ma trzy atomy węgla i trzy grupy hydroksylowe. Jest to cząsteczka organicznego poliolu o oznaczeniu IUPAC 1, 2, 3-propanotriol ze względu na obecność kilku grup hydroksylowych i atomów węgla.

Strukturę glicerolu można przedstawić na różne sposoby. Na poniższym schemacie podstawowy szkielet składa się z trzech atomów węgla, z których każdy jest kowalencyjnie związany z grupą hydroksylową. Cząsteczka może być również reprezentowana jako projekcja Fischera wyśrodkowana na drugim atomie węgla, jak widać na poniższym obrazku.

Ponadto, bez wyraźnego przedstawiania atomów wodoru, cząsteczkę można przedstawić z dokładniejszym obrazem kątów wiązania.

2. Właściwości glicerolu:

Trzy grupy hydroksylowe glicerolu pozwalają mu wytwarzać estry w interakcjach z różnymi organicznymi kwasy. Gdy długołańcuchowy organiczny tłuszcz kwasy są estryfikowane do wszystkich trzech grup reaktywnych, powstaje trigliceryd. Trójglicerydy to rodzaj lipidów występujących w ludzkim ciele.

Temperatura topnienia czystej glicerolu wynosi 17.8°C. Chociaż ma temperaturę wrzenia 290°C, w tej temperaturze rozkłada się. Ponieważ substancja chemiczna ma trzy grupy hydroksylowe, jest higroskopijna, co oznacza, że ​​może zbierać wilgoć z powietrza. Może być również stosowany jako humektant w kosmetykach i żywności w celu utrzymania wilgoci i zapobiegania wysychaniu produktu.

Glicerol jest łatwo rozpuszczalny w wodzie dzięki zdolności grup poliolowych do tworzenia wiązań wodorowych z cząsteczkami wody. Glicerol ma ciężar właściwy 1.26, co czyni go nieco gęstszym niż woda. Oznacza to, że wlanie glicerolu do szklanki wody spowoduje jej opadnięcie na dno. Ze względu na swoją rozpuszczalność glicerol z czasem i przy łagodnym mieszaniu utworzy roztwór wodny.

Glicerol może powodować łagodne podrażnienie oczu, nosa, płuc i skóry ze względu na swój higroskopijny charakter. Kiedy czysty glicerol wchodzi w kontakt z mokrymi tkankami, takimi jak skóra i narządy wewnętrzne, może powodować ich wysychanie. Ta sama cecha, która sprawia, że ​​glicerol jest doskonałym środkiem utrzymującym wilgoć, wysusza również tkanki wewnętrzne, ponieważ może wiązać się z wodą. Kiedy balsam, krem ​​lub żel o dużej zawartości wody jest nakładany na skórę, dodanie glicerolu może zapobiec zbyt szybkiemu wysychaniu balsamu, kremu lub żelu, szczególnie w suchym klimacie.

3. Zastosowania gliceryny:

• Glicerol jest używany do napędzania generatorów diesla dostarczających energię.
• Podczas filmowania sekwencji przy użyciu wody w branży filmowej ważne jest, aby regiony nie wyschły zbyt wcześnie.
• Glicerol jest używany jako substytut wody w badaniach ultradźwiękowych.
• Glicerol został wykorzystany do wytworzenia gazowego wodoru.
• Gliceryna jest stosowana w różnych preparatach farmakologicznych jako rozpuszczalnik, środek utrzymujący wilgoć i nośnik.
• Glicerol jest stosowany jako środek zmiękczający i hydrant w kompozycjach farmaceutycznych i higieny osobistej, takich jak mydła glicerynowe i środki przeczyszczające.
• Jest powszechnie stosowany w laboratoriach biologii molekularnej do przygotowywania poliakrylamidowych żeli do elektroforezy białek.
• Do przechowywania biopróbek stosuje się również krio-środki konserwujące motywy.
• Glicerol jest również stosowany jako słodzik i konserwant w posiłkach; w szczególności firmy wykorzystują go jako substytut cukru, ponieważ ma mniej kalorii.
• Glicerol jest również wykorzystywany w żywności jako słodzik i konserwant; w rzeczywistości firmy stosują go jako substytut cukru, ponieważ ma mniej kalorii.