Czy komórki prokariontów mają cytoplazmę? 6 faktów, które powinieneś wiedzieć

W tym artykule zilustrujemy fakt, że komórki prokariotyczne mają cytoplazmę, wyjaśniając różne aspekty cytoplazmy.

Większość komórek prokariotycznych to małe, jednokomórkowe, wolno żyjące. Komórki prokariotyczne są zamknięte w błonie komórkowej. W cytoplazmie nie ma organelli komórkowych związanych z błoną.

W cytoplazmie komórek prokariotycznych znajdują się różne organelle komórkowe, takie jak rybosom, nukleoid (bakteryjny materiał genetyczny) i plazmid (kołowe DNA inne niż DNA chromosomalne)

Czy wszystkie komórki prokariotyczne mają cytoplazmę?

Wszystkie komórki prokariotyczne, zarówno bakterie, jak i archeowce, mają cytoplazmę w swoim wnętrzu błona plazmatyczna. Cytoplazma prokariontów definiuje wszystko, co znajduje się wewnątrz cytoplazmy. Głównym składnikiem cytoplazmy jest cytozol (roztwór na bazie wody zawierający jony, małe cząsteczki i makrocząsteczki).

Cytoplazma jest integralną częścią zarówno komórek eukariotycznych, jak i prokariotycznych. Jego funkcja polegająca na utrzymywaniu optymalnego środowiska dla organelli komórkowych. Cytozol cytoplazmy pełni wiele funkcji, niektóre z nich to transdukcja sygnału, transport metabolitów i cząsteczek przez komórkę, wsparcie strukturalne komórki.

Gdy cytoplazma prokariotyczna obserwowana pod prostym mikroskopem wydaje się przezroczysta. Ale cytoplazma bakteryjna by elektronowy mikroskop transmisyjny, wyglądał jak ziarnisty płyn. Większość składu cytoplazmy to woda.

Konsystencja cytoplazmy bakterii większa płynność w porównaniu z cytoplazmą eukariotyczną. Płynna konsystencja w cytoplazmie bakterii ma kluczowe znaczenie, ponieważ cząsteczki obecne w cytoplazmie powinny mieć możliwość poruszania się w obrębie bakterii oraz do iz cytoplazmy

Gdzie komórki prokariotyczne mają cytoplazmę?

Komórki prokariotyczne mające cytoplazmę wewnątrz błony, która otacza bakteria. Ponieważ bakterie prokariotyczne nie mają jądra w ten sposób, który jest obecny wewnątrz błony plazmatycznej zwanej cytoplazmą.

W cytoplazmie bakteryjnej obecna jest pełna maszyneria chemiczna i biochemiczna. Wszelkiego rodzaju czynności metaboliczne, takie jak replikacja, występuje transkrypcja i tłumaczenie w cytoplazmie. Wszelkiego rodzaju enzymy potrzebne do przeprowadzenia powyższego procesu są również obecne wewnątrz cytoplazmy. Podczas gdy niewiele reakcji chemicznych zachodzi w błonie lub w przestrzeni peryplazmatycznej (przestrzeń między Ściana komórkowa i wewnętrzną błonę plazmatyczną).

Główny skład komórek prokariotycznych ma cytozol, cytoplazmatyczne ciała inkluzyjne i różne inne komórki organelle. Cytoplazma ma około 80% wodnistą naturę. Cytozol znany również jako macierz cytoplazmatyczna lub plazma podstawowa. Cytozol jest płynem znajdującym się wewnątrz komórki jako płyn wewnątrzkomórkowy. Obecność jonów w cytozolu utrzymuje gradient stężenia komórki.

Czy komórki prokariotyczne mają błonę cytoplazmatyczną?

Wszystkie komórki prokariotyczne i eukariotyczne mają błonę cytoplazmatyczną. Błonę cytoplazmatyczną definiuje się jako błonę, która otacza cytoplazmę komórek. Błona cytoplazmatyczna znana również jako błona komórkowa lub błona plazmatyczna.

Błona plazmatyczna składa się z dwuwarstwy lipidowej (dwóch warstw fosfolipidów) z białkami błonowymi przeplatanymi między warstwą lipidową, aby utrzymać płynność błony. Bakteryjna warstwa cytoplazmatyczna działa jako bariera przepuszczająca większość cząsteczek. Błona bakteryjna nie zawiera steroli, jak u eukariontów, z wyjątkiem obecności w Mycoplasma i metanotrofy. Aby pełnić funkcję steroli, wiele bakterii zawiera hopanoidy.

Błona cytoplazmatyczna chroni również komórkę przed środowiskiem zewnętrznym. Nadaje kształt komórkom. Błona cytoplazmatyczna komórek prokariotycznych ma więcej kwas tłuszczowy w porównaniu do komórek eukariotycznych. The Kwasy tłuszczowe działają jako bariera dla większości cząsteczek, a także pomagają utrzymać płynność komórki.

Czy komórki prokariotyczne mają płynną cytoplazmę?

Cytoplazma lub protoplazma komórek prokariotycznych jest galaretowatą lub żelopodobną macierzą złożoną z około 80% wody, enzymów, odpadów, składników odżywczych, gazów, cząsteczek o niskiej masie cząsteczkowej, jonów nieorganicznych i organelli komórkowych, takich jak rybosom, chromosom (nukleoid) i plazmidy.

Po wykluczeniu wszystkich organelli komórkowych, pozostała macierz cytoplazmatyczna jest znana jako plazma podstawowa. Nazywa się skoncentrowany obszar wewnętrzny wokół środka endoplazma a warstwa zewnętrzna nazywa się komórką kora or ektoplazma.

Cytozol cytoplazmy jest częścią żelopodobną, która nie jest zawarta w organellach związanych z błoną. Tworzył około 70-80% całkowitej cytoplazmy z mieszaniną cytoszkielet włókna, rozpuszczone cząsteczki i woda. Ze względu na wodnisty skład cytoplazmy wydaje się przezroczysta, gdy obserwowaliśmy ją pod mikroskopem.

Czy komórki prokariotyczne mają DNA w cytoplazmie?

W wielu komórkach prokariotycznych DNA występuje jako materiał genetyczny. W większości przypadków u bakterii, jest to okrągły pojedynczy chromosom, ale u niektórych bakterii (Vibrio cholera) może mieć dwa chromosomy. Ponadto, w niektórych przypadkach bakterii, DNA może być raczej liniowe niż okrągłe.

Chromosomalne DNA odpowiedzialne za przekazywanie informacji genetycznej od rodzica do następnego pokolenia. W komórkach prokariotycznych obecny jest również plazmidowy DNA, który jest również nazywany pozachromosomalne DNA.

Większość plazmidowego DNA to superskręcone, koliste dwuniciowe cząsteczki DNA. Plazmidowy DNA zwykle koduje takie cechy, które nie są istotne dla żywotności komórek bakteryjnych. Wiele plazmidów kontroluje ważne właściwości bakterii, głównie odporność na antybiotyki, produkcję toksyn i syntezę struktury komórkowej, które są niezbędne do przylegania lub kolonizacji komórek.

Komórki prokariotyczne nie mają dobrze zorganizowanego jądra. DNA komórki prokariotyczne znalezione w centrum komórek zwanych nukleoid. Długość pojedynczych chromosomów jest bardzo długa i skondensowana, aby zmieścić się w maleńkiej komórce.

Większość komórek prokariotycznych nie wykorzystuje histonów do przechowywania DNA, tak jak w komórkach eukariotycznych. DNA prokariotyczne ulega superzwijaniu, które pomaga przyłożyć napięcie do skręcania cząsteczek DNA, dzięki czemu może owijać się wokół siebie i tworzyć pętle. Zamiast histonów prokariotyczne DNA ma białka związane z nukleoidami (NAP) do składania. NAP to białka, które wiążą się z Cząsteczki DNA, wprowadzając fałdy i zagięcia, a później również uczestniczą w replikacji DNA i transkrypcja.

Najbardziej prokariotyczny komórki mają tylko jeden chromosom więc nazywają się haploidalne w naturze (1n, brak sparowanego chromosomu). Nawet w przypadku Vibrio cholerae, mając dwa chromosomy, chromosomy różnią się od siebie. Chromosomy są parą niehomologiczną, ponieważ nie mają tego samego genu na obu chromosomalnym DNA.

Czy komórki prokariotyczne mają plazmidowy DNA w cytoplazmie?

Plazmid to mały, okrągły ds DNA (dwuniciowy DNA), który różni się od chromosomalnego DNA komórki. w komórkach prokariotycznych plazmidy występują naturalnie. W niektórych występuje również plazmid komórki eukariotyczne.

Plazmidy zawierające DNA niosą geny korzystne dla bakterii, takie jak oporność na antybiotyki, geny markerowe itp. DNA plazmidu jest mały w porównaniu z DNA chromosomalnym. Replikuje się samodzielnie bez żadnej pomocy mechanizmu replikacji chromosomów. Istnieje wiele sztucznych i syntetycznych plazmidów wykorzystywanych w laboratorium do procesu klonowania molekularnego, głównie jako wektor do replikacji zrekombinowanych sekwencji DNA w organizmach gospodarza. W laboratorium do komórki gospodarza wbudowuje się syntetyczne plazmidy. przez proces transformacji.

Aby służyć do samoreplikacji, plazmid mający mały fragment DNA, który działa jako miejsce dla pochodzenie replikacji. Jednostka samoreplikująca w plazmidach jest znana jako replikon. Replikon bakteryjny składa się z genów wielu powtarzających się jednostek zwanych iterony, plazmidowo specyficzne białka inicjacji replikacji, sąsiadujący region bogaty w AT i skrzynki DnaA.

Plazmidy bakteryjne są szeroko klasyfikowane na podstawie ich funkcji.

• F-plazmid – F oznacza płodność. Plazmid F posiadający tra geny powoduje ekspresję pilusów płciowych.
• R-plazmid – R oznacza opór. To plazmidy posiadające geny odporności na trucizny lub antybiotyki.
• Col-plazmidy – jest to plazmid mający geny dla bakteriocyny (białko, które zabija inne bakterie).
• Plazmidy degradacyjne – plazmid ten potrafi trawić nietypowe substancje, np. kwas salicylowy i toluen.
• Plazmid wirulencji – to plazmidy posiadające geny zamieniają bakterie w patogen, np. in Agrobacterium tumefaciens, Plazmid Ti odpowiedzialny za zjadliwość.

Przeczytaj także:

• Enzymy w hydrolizie
• Przykłady bioindykatorów
• Etapy oddychania beztlenowego
• Jak powstają cechy
• Charakterystyka homara
• Przykłady nukleotydów
• Przykłady z literatury
• Funkcje chromosomów w komórce zwierzęcej
• Przykład hipoginicznego kwiatu
• Charakterystyka sześciopody