Struktura adeniny w RNA: szczegółowe fakty

RNA jest powszechnie nazywany kwasem rybonukleinowym i jest istotną cząsteczką będącą polimerem.

Podstawowa struktura adeniny w RNA polega na łączeniu się z uracylem. Adenina powstaje z adenozyny, która łączy się z cukrem rybozowym i deocyjadenozyną, jednocześnie łącząc się z dezoksyrybozą.

Polimer to materiał, który ma wiele dużych cząsteczek lub nawet makrocząsteczek składających się z wielu powtarzających się jednostek. W przypadku tej zróżnicowanej właściwości w spektrum, zarówno naturalne, jak i syntetyczne polimery odgrywają istotną rolę przez cały dzień. 

Uważa się, że RNA jest łańcuchem nukleotydów, ale różni się nieco strukturą od DNA, ponieważ mówi się, że DNA jest podwójną helisą, podczas gdy RNA ma pojedynczy stojak złożony na sobie, mimo że jest podwójny. Zasady, które zawiera RNA to adenina, guanina, uracyl i cytozyna.

Istnieje również wiele cząsteczek RNA, które odgrywają dobrą rolę wewnątrz komórek, katalizując reakcje w biologii wraz z koniecznością kontrolowania ekspresja genu lub wyczuwanie sygnałów przez komórki. Bierze również udział w uniwersalnym procesie będącym synteza białek, w której RNA bezpośrednio syntetyzuje białko na rybosomach.

Struktura RNA

Każdy z nukleotydów w RNA składa się z cukru zwanego rybozą z atomami węgla ponumerowanymi od 1' do 5'.

Na ogół zasada jest połączona ze stanem 1' z adeniną, cytozyną, guaniną i uracylem. Adeniny to guaniny to puryna, podczas gdy uracyl i cytozyna to pirymidyna.

3' jest pozycją jednej z ryboz, która ma również połączoną grupę fosforanową, a następnie ma etap 5' jako następny. Wydaje się, że w każdym z nich występuje ładunek ujemny na fosforanach, który sprawia, że ​​RNS ma naładowaną cząsteczkę, która nazywa się polianionem.

Cytozyna i guanina mają między sobą wiązania wodorowe, podobnie jak uracyl i adenina. Są to pary, które łączą się podczas dowolnego proces w RNA. Istnieje również możliwość różnych połączeń, takich jak łączenie adeniny luzem ze sobą Pętla tetra GNRA można również wykonać, która jest parą zasadową guaniny i adeniny.

RNA ma dobry składnik, który pomaga oddzielić się od DNA, którym jest obecność Grupa hydroksylowa w drugiej pozycji bazowej cukru rybozy. Jak widać, grupa funkcyjna hydroksylu powoduje, że helisa RNA zasadniczo przyjmuje postać Geometria w kształcie litery A.

RNA ma również zdolność przyjmowania formy B najczęściej używanej w DNA. Geometria wynikająca z firmy A jest dość głęboka i wąska z główny rowek a mniejszy rowek jest płytki, a długość pozostaje szeroka. Istnieje również inna możliwość obecności łańcucha hydroksylowego, który jest elastyczny obszar konformacyjny cząsteczki RNA.

Stwierdzono, że istnieje ponad 100 rodzajów nukleozydów, które mogą zachodzić naturalnie z największe różnorodne modyfikacje widoczne tylko w tRNA. Role specyficzne dla wielu modyfikacji nie są jeszcze odkryte, ale należy zauważyć, że RNA połączone z rybosomami biorą udział w po transkrypcji.

Struktura adeniny w RNA

Jest to jedna z czterech zasad nukleotydowych znajdujących się zarówno w RNA, jak i DNA i ma swoje litery jako CAGU w RNA.

Struktura adeniny w RNA tworzy tautomer, który jest związkami, które mogą szybko rosnąć i mogą być łatwo przekształcane i ogólnie mówi się, że są podobne. W izolowanych warunkach obserwuje się tautomer 9H adeniny.

Działanie puryn polega na tworzeniu dwóch zasad, którymi są guanina i adenina. Obie zasady kwasu nukleinowego są pobierane z nukleotydu zwanego monofosforanem inozyny, określanym również jako IMP. Z kolei IMP jest syntetyzowany przez już obecny fosforan cukru rybozy w złożonej fazie lub szlaku.

Złożona ścieżka, która wykorzystuje atomy glicyny, która wraz z aminokwasami jest również kwas asparaginowy i glutamina, jest tu również wykorzystywany za pomocą koenzymu zwanego tetrahydrofrolanem. Proces wytwarzania adeniny nie jest na pewno znany, ale obecny sposób wytwarzania jej na dużą skalę, jeśli to konieczne użyj formamidu sposób.

Adenina jest uważana za jedną z zasad purynowych, a drugą uważa się za guaninę i jest używana do wytwarzania nukleotydy kwasów nukleinowych. W DNA adenina ma tendencję do łączenia się z tyminą poprzez dwa wiązania wodorowe pomaga w równoważeniu struktury kwasu nukleinowego.

Funkcja adeniny w RNA

Nici RNA są w większości pojedyncze, ale istnieje również kilka drobnoustrojów RNA, które są dwuniciowe. W RNA może być różnorodność.

Translacja to sposób, w jaki RNA powstaje z syntezy białek i mówi się o transkrypcji, podczas gdy RNA tworzy DNA. Zatem funkcja RNA różni się wraz z rodzajem komórka, którą są w stanie eukariotycznym i prokariotyczny.

Istnieją szczególne cząsteczki RNA, które powodują ekspresję genów, a następnie mogą służyć jako środek terapeutyczny w chorobach u ludzi. Istnieją trzy główne typy RNA w syntezie białek. Są to informacyjne RNA, transferowe RNA i rybosomalne RNA. Mutacje w RNA mogą prowadzić do wielu chorób u ludzi.

Funkcją podstawowej adeniny jest:

• Stosowany w syntezie białek i wiąże się z uracylem
• Pomaga w dostarczaniu energii i formie ATP
• Pomaga w funkcjach komórkowych
• Pomaga w zamianie energii chemicznej na reakcję chemiczną.

Komunikator RNA

Widać to jako transkrypcję z DNA i ma wzór genetyczny, który wytwarza białko.

mRNA w prokariotach nie jest przeznaczony do procesów, a zatem może sterować stosowaną syntezą białek jodły za jednym zamachem. U eukariontów pozywa się świeży RNA, który jest transkrybowany wraz z premRNA i musi dojrzewać, aby wytworzyć mRNA.

Każdy pre mRNA ma wszystkie obszary niekodujące i kodujące, zwane eksonami i intronami. W czasie przetwarzania pre mRNA intron rozdziela się, podczas gdy eksony są ze sobą połączone. Jest czapka 5' i czapka 3'. Czapka 5' chroni to przed degradacją i pomaga w równoważeniu mRNA. Komunikatorowy kwas rybonukleinowy to jednoniciowa cząsteczka RNA, która odpowiada sekwencji genetycznej genu i jest odczytywana przez rybosom w procesie syntezy białka.

Przenieś RNA

Są to cząsteczki, które mają strukturę koniczyny i składają się z RNA, które pomagają w tłumaczeniu mRNA na białko.

Podstawową funkcją tRNA jest przenoszenie aminokwasów z obszaru 3' odbiorczego do kompleksu rybosomów przy wsparciu syntezy aminoacylo tRNA. W ich własnym RNA mogą być widoczne defekty. Transfer RNA robi to, przenosząc aminokwas do maszynerii syntezy białek w komórce zwanej rybosomem.

Synteza aminoacylo tRNA jest w rzeczywistości enzymem, który wiąże się z idealną grupą aminową na wolnym tRNA, aby uzyskać zsyntetyzowane białko. Typ aminokwasu opiera się na kodonie mRNA, który działa jako sekwencja trzech nukleotydów kodujących wszystkie aminokwasy. Istnieje również ramię antykodonu dla tRNA, które jest komplementarne do mRNA.

Rybosomalny RNA

Są to najważniejsze z Potrzebne RNA w syntezie białek. Każdy rybosom ma dużą, ale małą jednostkę rybosomu.

Wewnątrz prokariotów znajduje się maleńka jednostka rybosomów z lat 30. i 50., które razem tworzą 70 lat. Podczas gdy w przypadku eukariontów istnieje podjednostka rybosomów z lat 60. i 40., które razem tworzą lata 80. IJest głównym składnikiem rybosomów, niezbędnym dla wszystkich komórek. 

Rybosomy mogą mieć peptydyl, akceptor i wyjście, które pomoże im w wiązaniu aminoacylo-tRNA, a następnie połączeniu aminokwasów ze sobą w celu wytworzenia pożądanych polipeptydów. Mimo to istnieje poważny problem związany z mutacją RNA, która może utrudniać normalne funkcjonowanie RNA. Błąd w RNA może być wynikiem defektów, które przeoczono w RNA.

Przeczytaj także:

• Myriapoda przykłady
• Nukleotydy w strukturze DNA
• Fosforamidyn nukleozydowo-nukleozydowy adenozyny
• Czy transkrypcja zachodzi w jądrze
• Heterotrof kontra autotrof
• Przykłady kofaktorów
• Chromatyna vs chromatyd
• Czy dyfuzja ułatwiona wymaga energii
• Struktura funkcji białek transbłonowych
• Poziom troficzny