Jowisz zajmuje piąte miejsce pod względem bliskości Słońca. Posiada tytuł największej planety w Układzie Słonecznym, ponieważ jest dwukrotnie masywniejsza niż kombinacja wszystkich innych planet w Układzie Słonecznym. Paski i wiry, które możemy obserwować na planecie, to w rzeczywistości wietrzne, zimne chmury lodu, wody i amoniaku, unoszące się w gęstej atmosferze gazów wodoru i helu. Sławny Wielka Czerwona Plama Jowisza to gigantyczna burza o średnicy większej niż Ziemia, która dymiąca od kilkuset lat.
Szybkie fakty
| Okres rotacji | 10 godzin |
| Okres rewolucji | 11.86 roku ziemskiego |
| Odległość od Słońca | 778,330,000 km |
| Księżyce | 53 potwierdzone. |
| Powaga | 24.79 m / s² |
| Promień | 69,911 km |
| Masa | 1.898 × 10 ^ 27 kg (317.8 M⊕) |
| Ringi | Teraźniejszość |
| Temperatura na powierzchni | -145 stopni Celsjusza |
| Równikowa prędkość obrotowa | 12.6 km / s (7.8 mil / s; 45,000 kmh) |
Struktura Jowisza
Pod względem składu Jowisz jest porównywalny do Słońca. Planeta składa się głównie z wodoru i helu. Kiedy zanurzamy się głęboko w atmosferę planety, temperaturę i ciśnienie oraz wzrastamy, sprężamy obecny wodór w ciecz. To tworzy największy ocean w całym Układzie Słonecznym i składa się z wodoru.
Zdaniem naukowców na dużych głębokościach, mniej więcej w połowie drogi do środka planety, ciśnienie w środku staje się tak ogromne, że elektrony wodoru są ściskane, przez co sprężona ciecz przewodzi prąd elektryczny jak metal. Oprócz tego zakłada się, że szybki obrót planety napędza tutaj prądy elektryczne, wytwarzając potężne pole magnetyczne planet.
Obecnie nie jest pewne, czy w głębi powierzchni planeta ma rdzeń z materiału stałego, takiego jak metal, czy też z grubej, bardzo gorącej i gęstej, stopionej cieczy. Szacuje się, że temperatura w środku może dochodzić do 50,000 90,032 stopni Celsjusza lub XNUMX XNUMX stopni Fahrenheita. Zakłada się, że rdzeń składa się głównie z minerałów żelaza i krzemianów.
Szkolenie
Planeta powstała około 4.5 miliarda lat temu, razem ze wszystkimi planetami Układu Słonecznego. Ta ogromna planeta jest utworzona z wirującego pyłu i gazów i ma ponad dwa razy więcej materii niż wszystkie inne planety w Układzie Słonecznym. Jowisz ma skład podobny do gwiazdy. Gdyby stał się dostatecznie masywny, zostałby zapalony.
Powierzchnia
Jowisz, będący gazowym olbrzymem, w rzeczywistości nie ma powierzchni. Planeta zbudowana jest głównie z wirujących gazów, cieczy i gazów. Nie jest możliwe, aby statek kosmiczny wylądował na Jowiszu, a jednocześnie statek kosmiczny nie byłby w stanie przelecieć nad nim bez szwanku. Dzieje się tak, ponieważ ekstremalna temperatura i ciśnienie wewnątrz planety topi się / pali i wyparowuje statek kosmiczny, próbujący przelecieć przez planetę.
Atmosfera
Jowisz pojawia się jako ogromna szara kula z kolorowymi pasami, plamami i pierścieniami na powierzchni. Gazowy gigant ma trzy wyraźne warstwy chmur, które rozciągają się na ponad 71 kilometrów lub 44 mile. Najwyższa warstwa chmur składa się z lodu amoniakalnego, podczas gdy środkowa warstwa chmur jest utworzona z kryształów wodorosiarczku amonu. Zakłada się, że najniższa warstwa chmur składa się z pary, wody i lodu.
Gama kolorów widoczna w grubych pasmach na całej planecie to smugi fosforu i siarki unoszące się z jej ciepłego wnętrza. Duża prędkość obrotowa planety, obracająca się co 10 godzin, powoduje powstanie potężnych strumieni strumieniowych, które rozdzielają jej chmury na jasne i ciemne pasy na długich odcinkach nieba.
Planeta nie ma solidnej platformy, więc nie ma przeszkód, aby spowolnić wiatry. Dlatego plamy i pasma mogą pozostawać przez lata wraz z kilkunastoma dominującymi wiatrami o prędkości 539 kilometrów na godzinę lub mil na godzinę na równiku. Wielka Czerwona Plama jest przykładem takiego zbioru chmur dwukrotnie masywniejszych od Ziemi, wirujących przez ponad 300 lat. Zaobserwowano, że trzy mniejsze owale łączą się, tworząc gigantyczną Małą Czerwoną Plamę, o połowę mniejszą od poprzedniej.
Magnetosfera
Niezwykle silne pole magnetyczne Jowisza wpływa na obszar przestrzeni zwany magnetosferą Jowisza. Szacuje się, że to ogromne pole magnetyczne jest od 16 do 54 razy silniejsze niż pole magnetyczne Ziemi. Pole to obraca się wraz z planetą, zmiatając cząsteczki pyłu i gazów, które posiadają ładunek elektryczny. Te naładowane cząstki są następnie przyspieszane do bardzo wysokich energii, wytwarzając intensywne promieniowanie, które bombarduje księżyce i uszkadza statki kosmiczne.
Pole magnetyczne Jowisza tworzy również jedne z najbardziej spektakularnych zorzy naszego Układu Słonecznego.
Ringi
Sonda kosmiczna Voyager 1 NASA odkryła pierścienie Jowisza w 1979 roku. Było to zaskakujące odkrycie, ponieważ pierścienie (wykonane z małych ciemnych cząstek) są niezwykle trudne do zobaczenia. Pierścienie te można obserwować tylko wtedy, gdy cząsteczki są podświetlane przez Słońce. Zgodnie z informacjami uzyskanymi z sondy Galileo, układ pierścieni planety może zostać utworzony przez pył i gazy wzbijane w powietrze, gdy międzyplanetarne meteoroidy lub asteroidy uderzają w małe wewnętrzne księżyce gigantycznej planety.
Księżyce
Jowisz ma cztery duże księżyce i kilka mniejszych, tworząc rodzaj miniaturowego układu słonecznego. Planeta ma 53 potwierdzone księżyce i 26 tymczasowych księżyców na linii potwierdzenia odkrycia. Te księżyce noszą nazwy - Io, Callisto, Europa i Ganymede.
Io jest obecnie najbardziej aktywnym wulkanicznie ciałem obecnym w naszym Układzie Słonecznym.
Ganimedes jest zdecydowanie największym księżycem w Układzie Słonecznym, o rozmiarach większych niż planeta Merkury.
Callisto różni się od innych księżyców niewielkimi kraterami na powierzchni. Wskazuje to na niewielki stopień obecnej aktywności powierzchniowej na Księżycu.
Europa pod zamarzniętą skorupą kryje ocean wody w stanie ciekłym, który może być źródłem życia.
Potencjał życia
Środowisko Jowisza nie nadaje się do życia. Ekstremalne temperatury, ciśnienie, częste uderzenia meteorytów i brak stałej powierzchni sprawiają, że ta planeta jest nieodpowiednia dla organizmów do przystosowania się. Jednak niektóre księżyce Jowisza, takie jak Europa, wykazują oznaki możliwości istnienia tam życia.
Aby dowiedzieć się więcej o wizycie w Układzie Słonecznym https://techiescience.com/milky-way-galaxy/
Aby dowiedzieć się więcej o teleskopach, odwiedź https://techiescience.com/newtonian-telescope/ & https://techiescience.com/reflecting-telescope/
Przeczytaj także:
- Przewodnictwo a konwekcja 2
- Sekwencja Hubble'a i rodzaje galaktyk
- Polaryzacja prostopadła
- Korektory dyspersji atmosferycznej
- Wiertarka udarowa do betonu
- Dlaczego stworzenia głębinowe często mają części bioluminescencyjne
- Czy mosiądz jest plastyczny
- Czy przewodnictwo jest właściwością fizyczną?
- Rozpuszczalność
- Tarcie toczne i tarcie ślizgowe
Cześć, jestem Sanchari Chakraborty. Zrobiłem magisterium z elektroniki.
Zawsze lubię odkrywać nowe wynalazki w dziedzinie elektroniki.
Jestem chętnym uczniem, obecnie inwestuję w dziedzinę optyki stosowanej i fotoniki. Jestem także aktywnym członkiem SPIE (Międzynarodowe stowarzyszenie optyki i fotoniki) oraz OSI (Indyjskie Towarzystwo Optyczne). Moje artykuły mają na celu przybliżenie tematów badań naukowych wysokiej jakości w prosty, ale pouczający sposób. Nauka ewoluuje od niepamiętnych czasów. Próbuję więc wykorzystać tę ewolucję i przedstawić ją czytelnikom.
Połączmy się przez